دیابت بر سلامت دهان و دندان تاثیر می‌گذارد و افتادن دندان، بیماری لثه و کندی فرایند بهبود را به همراه می‌آورد. ایمپلنت دندان، همان ریشه مصنوعی دندان است که بستر محکمی برای نصب یک دندان یا بریج را فراهم می‌کند. استفاده از ایمپلنت دندان در بین افرادی که دندان هایشان را به دلیل ضربه، پوسیدگی یا عوامل دیگر از دست داده‌اند، از محبوبیت بالایی برخوردار است. کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی، مادامی که سطح قند خونشان تحت کنترل باشد و از روش مناسبی برای ایمپلنت استفاده شود، کاملا ایمن خواهد بود.
آیا کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی امکان پذیر است؟
نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی با مراقبت‌های مناسب قبل و بعد از جراحی، با میزان موفقیت انجام این جراحی در افراد سالم هیچ تفاوتی نخواهد داشت.
اما کلید این فرایند در شکل مدیریت دیابت توسط بیمار است. وضعیت دیابت و سطح قند خون بسیاری از بیماران تحت کنترل نیست و در چنین حالتی، نمی توان انتظار موفقیت بالایی از کاشت ایمپلنت داشت.
به طور کلی، سطح قند خون بین 80 تا 180 میلی گرم در دسی‌لیتر برای انجام جراحی ایمپلنت دندان مناسب به شمار می‌رود. برای پیشگیری از افت قند خون و عفونت بعد از جراحی، توصیه می‌شود که سطح قند خون در حدود 150mg/dL حفظ شود.
کاشت ایمن ایمپلنت برای بیماران دیابتی
ایمپلنت اندوستیل
ایمپلنت اندوستیل شکلی از ایمپلنت است که مستقیما درون استخوان فک نصب می‌شود. یک پیچ یا استوانه (بدنه ایمپلنت) طی جراحی در داخل استخوان فک و سپس میله یا تکیه گاه بر روی آن نصب می‌شود. وقتی استخوان اطراف ایمپلنت رشد کرد و از استحکام کافی برخوردار بود، تاج دائمی بر روی آن وصل می‌شود.
استفاده از ایمپلنت اندوستیل برای بیماران دیابتی در صورت نظارت یک دندانپزشک حرفه‌ای و با رعایت موارد احتیاطی لازم برای مدیریت سطح قند خون و جلوگیری از عفونت (قبل و بعد از جراحی) می‌تواند گزینه مناسبی باشد.
ایمپلنت دندان همه روی چهار (آل‌آن‌فور)
این گزینه یکی از محبوب‌ترین روش‌های کاشت ایمپلنت دندان به شمار می‌رود. ایمپلنت دندان همه روی چهار به شکل نصب چهار ایمپلنت در استخوان فک و یک سری کامل دندان‌های پایین یا بالا است. این کار به منظور استفاده حداکثری از استخوان فک به عنوان تکیه گاه دندان‌ها و رفع نیاز به پیوند استخوان انجام می‌شود. استفاده از ایمپلنت همه‌روی‌چهار یک گزینه ایده‌آل برای آن دسته از بیماران دیابتی است که به دنبال جایگزینی تمامی دندان‌های پایین و/یا بالای خود هستند، چرا که قرار نیست از همه استخوان‌های فک استفاده شود و آسیب وارده نیز حداقل می‌شود.
بریج دندان نصب شده روی ایمپلنت
بریج دندان یک (یا چند) دندان مصنوعی است که توسط تاج دندان‌های کناری (یا پایه) در سر جای خود نگه داشته می‌شود. به این دندان‌های مصنوعی، پونتیک هم گفته می‌شود و از جنس پورسلین، طلا یا آلیاژهای مختلف ساخته می‌شود.
استفاده از این روش برای جایگزینی چند دندان افتاده در کنار هم ایده آل است.
برای مثال، دندانپزشک برای حالتی که سه دندان افتاده داشته باشید، دو ایمپلنت در دو انتها نصب می‌کند و یک بریج متشکل از سه تاج دندان را بر روی این دو ایمپلنت نصب می‌کند.
اوردنچر یا پروتز بر پایه ایمپلنت
اوردنچر بر پایه ایمپلنت نوعی پروتز است که در آن برای افزایش استحکام تکیه گاه پروتز، از ترکیب آن با ایمپلنت استفاده می‌شود. استفاده از اوردنچر بر پایه ایمپلنت یک گزینه عالی برای جایگزینی دندان‌های افتاده بیماران دیابتی است.
مطالعات نشان داده که بهبود عملکرد جویدنی فرد و رضایت کلی بیماران، استفاده از اوردنچر بر پایه ایمپلنت برای بیماران دیابتی را به یکی از گزینه‌های محبوب و ایده آل این افراد تبدیل کرده است.
آمادگی‌های لازم قبل از کاشت ایمپلنت دندان
دندانپزشک قبل از شروع جراحی ایمپلنت دندان، با استفاده از تصاویر اشعه ایکس و سی تی اسکن به ارزیابی کیفیت و میزان استخوان فک او و تعیین وضعیت سلامت دهانی بیمار می‌پردازد.
به علاوه، جلسه مشاوره قبل از جراحی با یک تیم شامل حوزه‌های مختلف پزشکی ضروری است. مشاوره با تیم پزشکی، به خصوص برای بیماران دارای سوابق پزشکی پیچیده و دیابت کنترل نشده، از اهمیت بالاتری برخوردار است. این گروه می‌تواند شامل پزشک عمومی، متخصص غدد، جراح فک و صورت یا متخصص ایمپلنت باشد. این ترکیب می‌تواند وجود یک رویکرد جامع در قبال مراقبت از بیمار، بررسی ایمنی اجرای جراحی و ارائه راهکارهای کنترل دیابت (قبل و بعد از برگزاری جراحی) را تضمین کند.
موارد زیر از جمله نکات لازم الاجرای قبل و بعد از جراحی ایمپلنت برای بیماران دیابتی است:
- کنترل سطح قند خون: همان‌طور که پیش‌تر نیز اشاره شد، باید سطح قند خونتان قبل از جراحی ایمپلنت کنترل شود. تیم مراقبتی شما می‌تواند تنظیم دوز مصرفی انسولین، دارو یا عادات غذایی در روزهای منتهی به جراحی کاشت ایمپلنت را بر عهده بگیرد تا سطح قند خونتان به بازه مناسب برسد.
- مصرف آنتی بیوتیک تجویزی (در صورت نیاز): در صورت تجویز آنتی بیوتیک از سوی دندانپزشک برای جلوگیری از بروز عفونت بعد از جراحی، باید حتما آن را مطابق دستورالعمل مصرف کنید. این کار به کاهش خطر بروز مشکلات و بهبود فرایند ترمیم محل جراحی کمک می‌کند.
- کنترل متابولیسم بدن: در صورتی که کنترل متابولیسم بیمار دیابتی از لحاظ بالینی کافی نباشد، احتمال به تعویق افتادن جراحی ایمپلنت تا دستیابی به مدیریت بهتر آن وجود دارد. پزشک بر اهمیت مصرف داروهای دیابت در روزهای منتهی به جراحی در کنترل سطح قند خون در بازه ایمن و مناسب و ادامه آن بعد از جراحی، برای تضمین یک فرایند بهبود مطمئن تاکید می‌کند.
- کنار گذاشتن دخانیات: استعمال دخانیات، احتمال بروز مشکلات در طول (و بعد از) جراحی ایمپلنت دندان را افزایش می‌دهد، بنابراین باید آن را قبل از کاشت ایمپلنت کنار بگذارید. تیم مراقبتی شما می‌تواند منابع و حمایت‌هایی برای کمک به ترک سیگار به شما ارائه کنند.
- دستورالعمل‌های قبل از جراحی را رعایت کنید: باید از دستورالعمل تعیین شده توسط دندانپزشک یا جراح، برای مثال عدم مصرف غذا و نوشیدنی به مدتی مشخص قبل جراحی، توجه کنید. برای دستیابی ساده‌تر به موفقیت در کاشت ایمپلنت، باید به دقت از این دستورالعمل‌ها پیروی کنید.
فرایند جراحی ایمپلنت دندان
جراحی ایمپلنت برای بیماران دیابتی و افراد غیردیابتی معمولا تفاوتی ندارد. در اینجا خلاصه مختصری از نحوه انجام جراحی ایمپلنت دندان آورده شده است:
- بیهوشی: مقدار لازم از ماده بیهوشی یا آرام بخش در طول جراحی به بیمار تزریق می‌شود تا از نبود هر گونه درد در طول فرایند جراحی اطمینان حاصل شود. نوع ماده بیحسی یا بیهوشی به ترجیح بیمار، گستردگی جراحی و توصیه دندانپزشک بستگی دارد.
- برش و آماده سازی استخوان: سپس دندانپزشک برشی در لثه محل ایمپلنت می‌زند و با استفاده از مته مخصوص، حفره‌ای در استخوان ایجاد می‌کند تا فضای کافی برای کاشت ایمپلنت فراهم شود.
- جایگذاری ایمپلنت: ایمپلنت دندان که معمولا یک میله یا پیچ تیتانیومی است، به دقت در محل آماده شده در استخوان فک جاگذاری می‌شود.
- استفاده از آنتی بیوتیک: اگرچه هنوز روی استفاده از آنتی بیوتیک در بیماران سالم توافق نظر نیست، اما استفاده از آن در جراحی ایمپلنت برای بیماران دیابتی توصیه می‌شود. دلیل این موضوع، ضعف سیستم ایمنی و بالا رفتن احتمال عفونت زخم و بروز اختلال در بهبود آن است.
- دوره ترمیم زخم: گذشتن چند ماه برای ترمیم زخم محل جاگذاری ایمپلنت ضروری است. استخوان فک در این مدت در اطراف ایمپلنت رشد می‌کند و با آن جوش می‌خورد (استئواینتگریشن) و دوام و استحکام آن بالا می‌رود.
- نصب پایه: یک رابط کوچک تحت عنوان پایه بعد از تکمیل استئواینتگریشن بر روی ایمپلنت نصب می‌شود. این پایه به شکل یک برآمدگی در لثه دیده می‌شود و پایه پروتز یا تاج طراحی شده برای جایگزینی دندان محسوب می‌شود.
- رستوریشن نهایی: تاج، بریج یا دندان مصنوعی بعد از ترمیم لثه اطراف پایه، بر روی آن نصب شده و رستوریشن کامل می‌شود. این پروتز به صورت سفارشی طراحی می‌شود و ظاهری با اندازه، شکل و رنگ مشابه با دندان‌های طبیعی بیمار خواهد داشت.
مراقبت‌های لازم بعد از کاشت ایمپلنت برای افراد دیابتی
بعضی از مراقبت‌های لازم بعد از کاشت ایمپلنت برای افراد دیابتی عبارتند از:
- حفظ بهداشت مناسب دهان: نظافت و جلوگیری از بروز عفونت در دندان یک نکته ضروری است. دندان هایتان را به آرامی و با استفاده از مسواک نرم مسواک کرده و از دهانشویه‌های غیرالکلی استفاده کنید. برای جلوگیری از بروز اختلال در فرایند ترمیم محل ایمپلنت، از محکم مسواک کردن یا آسیب زدن به این نقطه خودداری کنید.
- سطح قند خونتان را کنترل کنید: کنترل سطح قند خون در بازه ایمن بعد از کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی، یک ضرورت است. تیم پزشکی برای کمک به کنترل سطح قند خونتان، ممکن است تغییر در دوز مصرفی انسولین را نیز در دستور کارتان قرار دهد.
- مصرف داروهای تجویز شده: دندانپزشک و جراح ممکن است برای کنترل درد یا جلوگیری از بروز عفونت بعد از جراحی، مصرف بعضی داروهای خاص را تجویز کنند. برای کمک به فرایند ترمیم و کاهش خطر بروز مشکلات احتمالی، باید داروهایتان را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
- از مصرف دخانیات و الکل خودداری کنید: بیماران دیابتی مثل هر بیمار دیگری که تحت جراحی کاشت ایمپلنت قرار می‌گیرد، باید از مصرف دخانیات و الکل در دوره ترمیم محل ایمپلنت خودداری کند. سیگار و الکل می‌توانند فرایند ترمیم را مختل کرده و احتمال عدم موفقیت ایمپلنت را بالا ببرد. الکل می‌تواند با داروهای تجویزی تداخل داشته باشد و سطح قند خون را نیز بالا ببرد.
- استراحت کنید و از انجام فعالیت‌های سنگین خودداری کنید: استراحت و خودداری از انجام فعالیت‌های سنگین تا چند روز بعد از جراحی، برای فراهم کردن زمینه ترمیم و کمک به بدن این دوره ضروری است. بهتر است برای بازگشت به سطح فعالیت نرمال خود با پزشکتان مشورت کنید.
- دستورالعمل مراقبت‌های لازم بعد از کاشت ایمپلنت: دندانپزشک یا جراحتان درباره مراقبت‌های لازم بعد از کاشت ایمپلنت مثل عدم مصرف بعضی غذاها و نوشیدنی‌های خاص، حفظ نظافت محل جراحی و حضور در جلسات ویزیت بعد از جراحی با شما صحبت می‌کنند. حتما به دقت از این دستورات پیروی کنید تا احتمال بروز مشکل را کاهش و احتمال موفقیت را افزایش دهید.
- در جلسات ویزیت تعیین شده حاضر شوید: حضور در جلسات ویزیت بعد از جراحی برای نظارت بر فرایند ترمیم، ارزیابی آن و همچنین بررسی وضعیت کنترل سطح قند خون ضروری است. این به جلوگیری از بروز مشکلات و اطمینان از دستیابی به موفقیت کمک می‌کند.
موفقیت ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی
بنا به مطالعات انجام شده، نرخ موفقیت ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی با برنامه درمان مناسب که مراقبت‌های لازم بعد از ایمپلنت را رعایت کنند، مشابه افراد عادی است.
کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی نوع اول و دوم، در صورت کنترل شرایط و سطح قند خون، ممکن خواهد بود. اما سخت‌تر بودن کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 باعث شده تا وضعیت این افراد در مقایسه با بیماران دیابت نوع 2 نگران کننده‌تر باشد. اما همین موضوع هم جلوی افراد مبتلا به دیابت نوع 1 را از کاشت ایمپلنت نمی‌گیرد.
در صورت عدم انجام جراحی تحت شرایط کنترل شده، احتمال عدم موفقیت ایمپلنت و حتی بعضی مشکلات احتمالی دیگر نیز وجود خواهد داشت.
مشکلات احتمالی بعد از کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی
احتمال بروز مشکلات در حین بعد از جراحی کاشت ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی بالاتر است. بعضی از خطرات احتمالی همراه با جراحی کاشت ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی عبارتند از:
- عفونت: بیماران دیابتی در مقایسه با افراد عادی، بیشتر مستعد بروز عفونت هستند. جراحی کاشت ایمپلنت دندان شامل ایجاد برش در بافت لثه است که همین موضوع، احتمال بروز عفونت را افزایش می‌دهد. عفونت می‌تواند عدم موفقیت ایمپلنت و بروز مشکلات جدی را به همراه بیاورد.
- دوره ترمیم طولانی‌تر: قند خون بالا سرعت فرایند ترمیم و جوش خوردن ایمپلنت و استخوان فک را پایین می‌آورد؛ این موضوع می‌تواند احتمال عدم موفقیت ایمپلنت را بالا ببرد.
- تراکم استخوان پایین: بیماران دیابتی ممکن است درگیر مشکل تراکم استخوان پایین باشند که این موضوع، منجر به ایجاد ضعف در فرایند جوش خوردن ایمپلنت و استخوان فک می‌شود. در این صورت احتمال موفقیت ایمپلنت دندان کاهش می‌یابد.
- آسیب عصبی: آسیب عصبی در موارد نادر رخ می‌دهد، اما می‌تواند یکی از مشکلات جدی جراحی ایمپلنت دندان باشد. احتمال بروز آسیب عصبی در بیماران دیابتی به دلیل ضعف در کنترل قند خون بالاتر است.
- بیماری لثه: احتمال بروز بیماری لثه و نتیجتا احتمال عدم موفقیت ایمپلنت دندان در بیماران دیابتی بالاتر است.
- مشکلات قلبی و عروقی: احتمال بروز بیماری‌های قلبی و عروقی در بیماران دیابتی بالاتر است. جراحی ایمپلنت دندان به خصوص در صورت وجود قند خون کنترل نشده، می‌تواند احتمال بروز مشکلات قلبی را افزایش دهد.
همکاری نزدیک با تیم پزشکی برای کنترل دیابت و رعایت نکات بهداشتی لازم قبل و بعد از جراحی برای حداقل سازی خطرات احتمالی از اهمیت بالایی برخوردار است. با رعایت موارد لازم و کنترل دقیق وضعیت سلامتی خود، می‌توانید احتمال موفقیت ایمپلنت دندان را افزایش داده و از مزایای آن و یک لبخند زیبا لذت ببرید.
نکاتی برای تضمین موفقیت کاشت ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی
با رعایت دقیق دستورالعمل‌ها و مراقبت مناسب از سلامت دهان می‌توان احتمال موفقیت کاشت ایمپلنت دندان و برخورداری از سلامت دهان و دندان، و یک لبخند زیبا را افزایش داد.
در اینجا نکاتی برای تضمین موفقیت کاشت ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی آورده شده است:
- به توصیه‌های دندانپزشک خود توجه کنید: همکاری نزدیک با دندانپزشک خود به منظور مدیریت سطح قند خون و سایر شرایط سلامتی قبل و بعد از جراحی بسیار مهم است. دندانپزشکتان ممکن است با تنظیم مقدار دارو و انسولین شما از این موضوع اطمینان حاصل کند که سطح قند خون شما در محدوده سالمی قرار دارد.
- یک متخصص ایمپلنت مجرب را انتخاب کنید: انتخاب یک متخصص ایمپلنت مجرب با تجربه کار با بیماران دیابتی، یکی از کلیدهای موفقیت این فرایند است. آن‌ها برای مدیریت مشکلات احتمالی در طول جراحی آماده خواهند بود.
- بهداشت دهان و دندانتان را حفظ کنید: بهداشت مناسب دهان و دندان، نقش مهمی در پیشگیری از بروز عفونت و تسریع فرایند ترمیم بعد از جراحی ایفا می‌کند. حتما هر روز مسواک کنید، نخ دندان بکشید و دستورات دندانپزشک را رعایت کنید. به علاوه حتما دهانشویه کلرهگزیدین و آنتی بیوتیک‌های تجویز شده را مصرف کنید.
- مراقبت‌های لازم بعد از جراحی: حتما به دقت از دستورات دندانپزشک برای دوره بعد از جراحی شامل مصرف داروهای تجویز شده، خودداری از مصرف بعضی غذاهای خاص و حضور در جلسات ویزیت بعد از جراحی پیروی کنید.
- قند خونتان را کنترل کنید: باید سطح قند خونتان بعد از جراحی کاشت ایمپلنت دندان را به دقت بررسی کنید تا از باقی ماندن آن در بازه ایمن مطمئن شوید. این فرایند احتمالا شامل اندازه گیری قند خونتان در دفعات بیشتری از حد عادی در طول روز می‌شود.
- مصرف مایعات کافی فراموش نشود: نوشیدن آب و مایعات کافی یکی از عوامل کلیدی در تسریع فرایند بهبود و پیشگیری از عفونت است. بعد از جراحی سعی کنید که آب فراوان بنوشید و از نوشیدن الکل خودداری کنید.
با رعایت دقیق این نکات می‌توانید احتمال بروز مشکلات را حداقل نموده و احتمال موفقیت جراحی ایمپلنت دندان را افزایش دهید.
گزینه‌های جایگزین جراحی کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی
برای آن دسته از بیماران دیابتی که گزینه‌های مناسبی برای جراحی کاشت ایمپلنت دندان نیستند، گزینه‌های دیگری برای جایگزینی دندان‌های افتاده وجود دارد. تمرکز این گزینه‌ها بر رفع نیازهای خاص و محدودیت‌های بیماران دیابتی و فراهم کردن راهکارهای زیبایی و عملکردی است.
دندان مصنوعی متحرک
دندان مصنوعی متحرک، پروتز‌هایی است که جایگزین دندان‌های افتاده می‌شود و به بازیابی عملکرد و زیبایی دهان و دندان کمک می‌کند. نرخ موفقیت استفاده از دندان مصنوعی در بیماران دیابتی با قند خون کنترل شده، با افراد غیردیابتی تفاوتی ندارد.
رابطه مستقیمی بین کنترل قند خون و سلامت دهان و دندان وجود دارد. اطمینان از نظافت و اندازه مناسب دندان مصنوعی به شما در مقابله با عفونت کمک می‌کند.
دندان مصنوعی جزئی (دندان مصنوعی تکه‌ای)
طراحی دندان مصنوعی جزئی یا بریج متحرک به نحوی است که کل فک بالا را پوشش نمی‌دهد و پایین آمدن احتمال بروز برفک دهان، آن را به یکی از گزینه‌های بیماران دیابتی تبدیل می‌کند. در عوض، این رستوریشن شامل چند دندان مصنوعی جداگانه می‌شود که بر روی یک فریم کوچک نصب می‌شود و بخشی از دندان‌های افتاده را پوشش می‌دهد. با استفاده از یکی از این رستوریشن‌ها می‌توانید به صورت همزمان، تعدادی از دندان‌های افتاده خود را جایگزین کنید.
این نوع بریج‌ها به تکیه گاهی در دهان نیاز دارند، که این تکیه گاه‌ها می‌تواند دندان‌های سالم بیمار یا ایمپلنت دندان باشد.
تفاوت بین این نوع از بریج و بریج ثابت، در امکان درآوردن شبانه، نظافت و جاگذاری مجدد آن در صبح است. معمولا می‌توان از عبارت “بریج متحرک” به جای “دندان مصنوعی جزئی” استفاده کرد.
قیمت کاشت ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی چقدر است؟
قیمت کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی تحت تاثیر فاکتورهای مختلفی مثل شرایط فرد، تعداد ایمپلنت‌های مورد نیاز و نیاز به درمان‌های دیگری مثل لیفت سینوس یا پیوند استخوان است. شایان ذکر است که بهتر است قبل از کاشت ایمپلنت، برای ارزیابی وضعیت خود و داشتن یک برآورد قیمتی با پزشکتان مشورت کنید.
مراقبت‌های قبل از عمل و کنترل قند خون در طول و بعد از جراحی می‌تواند قیمت کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی را افزایش دهد. بهتر است موارد پوشش بیمه خود را بررسی کنید تا از میزان پوشش هزینه جراحی (در صورت پوشش) مطمئن شوید.
به طور کلی می‌توان کاشت ایمپلنت را یک سرمایه گذاری عمده دانست، که لبخند و عملکرد مناسب دهانتان را تضمین می‌کند.
سوالات متداول
سطح قند خون مناسب برای کاشت ایمپلنت چقدر است؟
قند خون بین 80 تا 180mg/dL(4.4 تا 10mmol/L) برای کاشت ایمپلنت قابل قبول است. برای پیشگیری از افت خون و عفونت‌های بعد از جراحی توصیه می‌شود که سطح قند خون در حدود 150mg/dL حفظ شود.
آیا سن روی کاشت ایمپلنت برای افراد دیابتی تاثیر دارد؟
مادامی که فرد از سلامت مناسب و تراکم استخوان کافی در محل ایمپلنت برخوردار باشد، سن یک عامل تعیین کننده در کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی نیست. اما هرچه سن بیماران دیابتی بالاتر باشد، موارد در نظر گرفته شده قبل از اجرای جراحی افزایش پیدا می‌کند.
آیا دیابت منجر به عدم موفقیت ایمپلنت می‌شود؟
بله، ممکن است؛ احتمال عدم موفقیت ایمپلنت در بیماران دیابتی با سطح قند خون کنترل نشده بالاتر است. به علاوه، ابتلا به دیابت می‌تواند احتمال عفونت لثه را بالاتر ببرد و همین موضوع هم یکی از عوامل موثر در عدم موفقیت ایمپلنت دندان به شمار می‌رود.
آیا دوره ترمیم بعد از جراحی ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی طولانی‌تر است؟
دوره ریکاوری بعد از کاشت ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی، به دلیل افزایش احتمال بروز مشکلات مختلف، ممکن است طولانی‌تر باشد. اجرای دقیق دستورات و مراقبت‌های لازم بعد از کاشت ایمپلنت دندان، کلید یک دوره ریکاوری موفق است.
آیا استفاده از مینی ایمپلنت برای بیماران دیابتی مفید است؟
خیر، استفاد از مینی ایمپلنت می‌تواند برای جایگزینی یک دندان افتاده مناسب باشد، اما این یک راهکار دائمی نیست و به ترمیم و جایگزینی نیاز دارد. ترمیم و جایگزینی ایمپلنت، احتمال بروز عفونت لثه را بالا می‌برد و از همین جهت هم برای بیماران دیابتی مناسب نیست.
آیا جایگزینی یک دندان با بریج برای بیماران دیابتی مناسب است؟
خیر، استفاده از بریج دندان در کوتاه مدت مناسب است، اما دندان‌های کناری دندان افتاده را در معرض پوسیدگی قرار می‌دهد و همین موضوع، نیاز به درمان‌های دندانی بیشتر در آینده را افزایش می‌دهد. بنابراین، این راهکار برای بیماران دیابتی گزینه ایده آلی محسوب نمی شود.
آیا استفاده از ایمپلنت‌های فوری و یک روزه برای بیماران دیابتی مناسب است؟
اگرچه فرد در این روش، در طول یک روز به دندان دلخواهش می‌رسد، اما با توجه به ضرورت تکمیل موفق یک دوره (ترمیم) برای اجرای فاز بعدی کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی، به نظر ما استفاده از این روش، گزینه ایده آلی برای بیماران دیابتی نیست.
آیا بیماران دیابتی باید در درمان دهان و دندان خود آنتی بیوتیک مصرف کنند؟
در صورت عدم کنترل مناسب سطح قند خون در بیماران دیابتی، احتمال بروز عفونت و تاخیر در فرایند ترمیم افزایش پیدا می‌کند و به همین دلیل، مصرف آنتی بیوتیک برای بیماران دیابتی در طول درمان‌های تهاجمی ضروری است.
