ارتودنسی یکی از روش‌های درمانی دندانپزشکی است که برای برخی مشکلات دندان مانند موقعیت نامناسب دندان‌ها و فک انجام می‌شود. چنین مشکلاتی جویدن غذا را سخت می‌کند. هدف از ارتودنسی می‌تواند زیبایی باشد، اما اغلب هدف اصلی بهبود عملکرد دهان و دندان است.
اگر دندان‌های شما کج یا روی هم رفته هستند یا بین دندان‌هایتان شکاف وجود دارد برای درمان باید به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید. انواع رایج ارتودنسی شامل ارتودنسی سنتی، ارتودنسی نامرئی و ارتودنسی متحرک است.
ارتودنسی چیست؟
ارتودنسی یک درمان دندانپزشکی است برای تشخیص، پیشگیری، کنترل و اصلاح ناهنجاری دندان‌ها، بایت نامناسب و فک. ارتودنسی همچنین ممکن است برای اصلاح رشد صورت که به عنوان ارتوپدی دندان و صورت شناخته می‌شود، انجام شود. ارتودنسی یک درمان رایج برای مرتب کردن حالت قرارگیری غیر طبیعی دندان‌ها و فک است. اما شواهد علمی ثابت شده‌ای برای مزایای سلامتی این روش وجود ندارد. با این وجود کسانی که درمان ارتودنسی آنها کامل شده کیفیت زندگی بالاتری نسبت به قبل دارند. روند درمان ممکن است چند ماه تا چند سال طول بکشد و مستلزم استفاده از بریس‌های دندانی و سایر وسایل برای تنظیم تدریجی موقعیت دندان و فک است. در مواردی که ناهماهنگی دندان‌ها شدید است ممکن است بیمار به جراحی فک نیاز داشته باشد. درمان معمولاً قبل از رسیدن بیمار به بزرگسالی شروع می‌شود، چون استخوان‌ها قبل از بزرگسالی ممکن است آسان تر تنظیم شوند.
کاربردهای ارتودنسی دندان
- اصلاح و بهبود مشکلات ظاهری
- بهبود نحوه جویدن
- پیشگیری از بیماری‌های دندان
برخی از ناهماهنگی‌های دندانی که ممکن است با ارتودنسی اصلاح شوند عبارتند از:
- دندان‌های بهم ریخته: شلوغی دندان‌ها یا تراز نامناسب دندان‌ها که ممکن است برای دهان خیلی بزرگ باشد. چنین وضعیتی باعث ایجاد مشکلات در جویدن و ظاهری ناخوشایند می‌شود. معمولاً دندان‌های نیش بالا بیشتر دچار این مشکل می‌شوند.
- اُپن بایت: اُپن بایت به وضعیتی گفته می‌شود که هنگام بسته شدن فک‌های بالا و پایین، دندان‌های جلویی فک بالا حدود 2 تا 3 میلی‌متر جلوتر از دندان‌های جلویی فک پایین قرار می‌گیرند. در این حالت امکان جویدن غذا به اندازه کافی وجود ندارد.
- اُوربایت دیپ: اوربایت دیپ به وضعیتی گفته می‌شود که دندان‌های جلویی بالا و پایین تراز نیستند و دندان‌های پایین به سمت سقف دهان قرار می‌گیرند و گاهی به لثه و سقف دهان آسیب می‌رسانند. این وضعیت ممکن است باعث آسیب لثه، بیماری‌های لثه، از دست دادن دندان و سایش دندان شود.
- کراس بایت: کراس بایت زمانی رخ می‌دهد که دندان‌های بالا و پایین به هم نمی‌رسند. این وضعیت باعث ظاهر ناخوشایند، جویدن ناکافی غذا و فرسایش دندان‌ها می‌شود.
- اورجت زیاد: در این وضعیت دندان‌های بالایی جلوتر از دندان‌های پایینی هستند. اورجت زیاد ممکن است در اثر مکیدن انگشت یا شست یا رشد ناهموار استخوان فک ایجاد شود.
- اورجت معکوس: در این وضعیت فک پایین جلوتر از فک بالا قرار می‌گیرد. اورجت معکوس علاوه بر ظاهر ناخوشایند می‌تواند باعث ساییدگی دندان‌ها شود.
- فاصله بین دندان‌ها: فاصله غیرطبیعی دندان‌ها ممکن است ناشی از رشد نامناسب، کوچکی دندان‌ها یا از دست دادن دندان‌ها باشد.
مزایای ارتودنسی چیست؟
ارتودنسی علاوه بر زیبایی مزایای مرتبط با عملکرد و سلامت دهان و دندان هم دارد:
- هنگامی که دندان‌های شما در یک ردیف مناسب قرار دارند تمیز کردن آنها بسیار آسان تر است.
- تراز کردن دندان‌ها می‌تواند عملکرد جویدن و گفتار را بهبود بخشد.
- درمان ارتودنسی می‌تواند درد مربوط به اختلال TMJ (مرتبط با فک) را کاهش دهد.
- تراز شدن دندان می‌تواند خطر پوسیدگی، بیماری لثه و سایر مسائل مربوط به سلامت دهان را کاهش دهد.
- ارتودنسی می‌تواند به شما در دستیابی و حفظ لبخند زیبا و سالم کمک کند.
انواع روش‌های ارتودنسی چیست؟
در ارتودنسی دندان‌ها، از ابزاری برای اصلاح موقعیت دندان‌ها استفاده می‌شود.
4 نوع اصلی ارتودنسی عبارتند از:
- ارتودنسی ثابت: در این روش بریس‌ها را نمی‌توانید بردارید. این بریس‌ها به جلوی دندان چسبانده شده و با سیم به هم متصل می‌شوند.
- ارتودنسی متحرک: معمولاً صفحات پلاستیکی‌ای هستند که سقف دهان را می‌پوشانند و روی برخی از دندان‌ها بسته می‌شوند. این روش تنها برای جابجایی بسیار محدود دندان قابل استفاده است.
- دستگاه‌های فانکشنال ارتودنسی: معمولاً یک جفت بریس پلاستیکی قابل جابجایی که به یکدیگر متصل شده و بر روی دندان‌های بالا و پایین قرار می‌گیرند.
- هدگیر: هدگیر یک وسیله ارتودنسی نیست، اما می‌توان آن را با سایر وسایل استفاده کرد و معمولاً در شب استفاده می‌شود.
برای موارد شدیدتر، درمان ارتودنسی می‌تواند شامل براکت‌های ثابت به همراه جراحی برای حرکت دادن فک باشد. این درمان در بیمارستان انجام می‌شود.
ارتودنسی ثابت
ارتودنسی ثابت رایج ترین تکنیک این درمان است.
چند روز پس از قرار دادن بریس‌های ثابت، امکان خوردن بسیاری از غذاهای برای شما وجود دارد. اما باید از خوردن غذاها و نوشیدنی‌هایی مانند تافی، شرینی‌های سفت و نوشابه‌های گازدار خودداری کنید. مصرف این خوارکی‌ها می‌تواند به ارتودنسی و دندان‌های شما آسیب برسانند.
کسانی که حین استفاده از بریس‌های ثابت ورزش‌های پربرخورد انجام می‌دهند، باید از محافظ لثه استفاده کنند.
بریس‌های ثابت معمولاً از فلز ساخته می‌شوند بنابراین قابل مشاهده‌اند.
بسیاری از ارتودنتیست‌ها پیشنهاد می‌کنند که از بریس‌های سرامیکی یا شفاف فلزی که پشت دندان‌ها نصب می‌شوند استفاده کنید. البته هزینه این روش‌ها بیشتر است.
ارتودنسی متحرک
بریس‌های متحرک را می‌توان برای اصلاح مشکلات جزئی یا به عنوان بخشی از درمان با بریس ثابت استفاده کرد.
همچنین در برخی موارد می‌توان از آنها برای جلوگیری از مکیدن انگشت شست کودکان استفاده کرد. این بریس‌ها را باید برای تمیز کردن یا به عنوان یک اقدام احتیاطی در طول فعالیت‌های خاص از دهان خارج کرد. متخصص ارتودنسی بیشتر می‌تواند در این مورد به شما مشاوره دهد.
ارتودنسی نامرئی
در اصل ارتودنسی نامرئی ترکیبی از بریس‌های شفاف و گاهی متحرک است که به راحتی دیده نمی‌شود. نوجوانان و بزرگسالان معمولاً از این روش استقبال می‌کنند، چون نمی‌خواهند بریس‌های آنها قابل مشاهده باشد.
هدگیر
هدگیر برای تصحیح موقعیت دندان‌های عقب و ناهماهنگی فک و یا برای نگه داشتن آنها در موقعیت مشخص همزمان با درمان دندان‌های جلو استفاده می‌شود.
اکثر مردم فقط باید هنگام عصر و شب از هدگیر استفاده کنند. هنگام استفاده از هدگیر قادر به خوردن یا نوشیدن نخواهید بود.
سایر بریس‌ها
انواع دیگری از بریس‌ها وجود دارند مانند بریس‌های لاینر یا لینگوال که در پشت دندان ها قرار می‌گیرند.
برای استفاده از اینگونه بریس‌ها باید متخصص خود صحبت کنید تا مطمئن شوید برای شما مناسب است و مشکلی ایجاد نمی‌کند. هزینه این بریس‌ها معمولاً بیشتر است.
فضا نگهدارندهها
در پایان دوره درمان ارتودنسی، از نگهدارنده یا ریتینر استفاده می‌شود. ریتینرها دندان‌های تراز شده را در جای خود نگه می‌دارند، در حالی که لثه و استخوان اطراف با موقعیت جدید خود سازگار می‌شوند. نگهدارندهها می‌توانند متحرک یا ثابت باشند.
ارتودنتیست شما به مدت 12 ماه پس از پایان درمان، مسئولیت مراقبت از شما را بر عهده دارد. پس از این مدت برای ادامه مراقبت، درمان مکرر و هرگونه تعویض یا تعمیر نگهدارنده باید هزینه‌ی جداگانه‌ای پرداخت کنید.
اگر استفاده از نگهدارنده خود را متوقف کنید به احتمال زیاد دندان‌های شما جابجا می‌شوند. تغییر در موقعیت دندان‌ها که یک امر طبیعی است، ممکن است برای همیشه ادامه داشته باشد.
تنها راه برای داشتن دندان‌های مرتب دائمی، استفاده از نگهدارنده طبق توصیه ارتودنتیست است.
اکسپندر
متخصص ارتودنسی معمولاً برای برخی بیماران جوان‌تر توصیه می‌کند که درمان ارتودنسی را با اکسپندر شروع کنند. اکسپندر با بزرگ کردن فک بالا باعث ایجاد فضای بیشتری می‌شود. به احتمال زیاد بیمار بدون استفاده از اکسپندر، برای کمک به مشکل تراکم بیش از حد، نیاز به کشیدن بسیاری از دندان‌ها خواهد داشت.
کشیدن دندان
در برخی موارد ممکن است لازم باشد یکی از دندان‌های خود را برای اصلاح موقعیت و ظاهر دندان‌های مجاور بکشید.
چه زمانی باید به متخصص ارتودنسی مراجعه کنم؟
هر زمان که نگران ظاهر، سلامت یا عملکرد دندان‌های خود هستید، برای مراجعه به متخصص ارتودنتیست یک قرار ملاقات رزرو کنید. در برخی موارد هم ممکن است لازم باشد دندانپزشک شما را به ارتودنتیست ارجاع دهد.
اگر فکر می‌کنید کودک شما ممکن است نیاز به ارتودنسی داشته باشد از دندانپزشک خود بخواهید تا شما را به متخصص ارجاع دهد.
چه زمانی باید فرزندانم را نزد متخصص ارتودنسی ببرم؟
کودکان باید اولین ویزیت ارتودنسی خود را حداکثر تا سن 7 سالگی انجام دهند. با وجود اینکه بسیاری از کودکان در این سن نیازی به ارتودنسی ندارند، اما زمان خوبی است تا متوجه شوید که آیا نیاز به مراقبت خاصی دارند یا خیر. شروع درمان زودهنگام برای کودکانی که دندان‌های آنها به ارتودنسی نیاز دارد می‌تواند از ایجاد مشکلات بیشتر در آینده جلوگیری کند.
چه کسانی نباید درمان ارتودنسی انجام دهند؟
ارتودنسی برای کسانی مناسب است که مشکلات دندانی جدی مانند پوسیدگی گسترده یا بیماری لثه نداشته باشند. قرار دادن بریس روی دندان‌های بیمار می‌تواند تاثیر منفی جدی بر سلامت دهان و دندان شما داشته باشد.
اگر پوسیدگی یا بیماری لثه دارید، برای درمان به دندانپزشک مراجعه کنید. بعد از درمان این مشکلات از دندانپزشک بپرسید که آیا ارتودنسی دندان برای شما مناسب است یا خیر.
مراحل انجام ارتودنسی دندان
ارتودنسی یک درمان چند مرحله‌ای است. معمولاً همه بیماران یک روند مشابه را طی می‌کنند. در اینجا شما را با سه مرحله ارتودنسی آشنا می‌کنیم:
مرحله 1: پیش از شروع درمان
قبل از نصب بریس باید اقدامات آماده سازی لازم را انجام دهید.
اولین جلسه مشاوره
در جلسه مشاوره ارتودنتیست موقعیت دندان‌های شما را بررسی می‌کند و مشخص می‌کند چه گزینه‌هایی برای شما مناسب است. در این جلسه همچنین سلامت لثه‌ها و دندان‌های شما بررسی می‌شوند.
اشعه ایکس
در مرحله بعد، برای بررسی دقیق تر وضعیت دندان‌ها باید عکسبرداری اشعه ایکس انجام دهید. اشعه ایکس به ارتودنتیست این امکان را می‌دهد که ریشه‌ها و استخوان‌های فک شما را ببیند و مشکلات زمینه‌ای سلامت دهان و دندان را بررسی کند. اگر نشانه‌ای از بیماری لثه وجود دارد باید قبل از نصب بریس آن را درمان کنید. اگر اشعه ایکس هرگونه دندان نهفته یا مشکل فک را نشان دهد ممکن است به یک عکسبرداری سه بعدی پیچیده تر مانند اسکن با اشعه مخروطی نیاز داشته باشید.
قالب گیری
در این مرحله با استفاده از مواد خاصی از دندان‌های شما قالب گیری می‌شود.
دومین جلسه مشاوره
در طی این جلسه ارتودنتیست با بررسی عکس‌ها و اسکن‌های دهان و دندان و اطلاعات اولین جلسه مشاوره یک برنامه درمانی دقیق برای شما مشخص می‌کند.
ارائه برنامه درمانی
پس از مشخص شدن برنامه درمان از شما خواسته می‌شود برای صحبت در این باره به کلینیک مراجعه کنید. تصمیم گیری برای ادامه درمان به عهده شما یا والدینتان است. انواع درمان شامل بریس‌های سرامیکی، فلزی، استاندارد یا لینگوال بر روی هر دو قوس یا فقط یک قوس و در صورت نیاز بریس‌های شفاف است. بسته به وضعیت دندان‌ها برخی از بیماران گزینه‌های کمی برای انتخاب دارند و سایر بیماران فقط می‌توانند از بریس‌های فلزی استفاده کنند. در جلسه مشاوره مراحل مختلف درمان برای شما توضیح داده خواهد شد و به سؤالات شما پاسخ خواهیم داد.
به دندانپزشک خود مراجعه کنید
بیمارانی که نیاز به کشیدن دندان دارند باید به دندانپزشک عمومی مراجعه کنند. بیماران باید حداقل دو هفته پس از کشیدن دندان برای نصب بریس‌ها منتظر بمانند.
جدا کننده ارتودنسی یا سپراتور
حدود یک هفته قبل از قرار دادن بریس‌ها، باید برای جدا کننده به کلینیک مراجعه کنید. جداکننده‌ها نوارهای لاستیکی هستند که در اطراف دندان‌های عقبی قرار می‌گیرند.
مرحله 2: درمان
در این مرحله درمان شروع می‌شود.
مرحله اول درمان
در این مرحله، درمان با برداشتن جداکننده‌ها شروع می‌شود. سپس با استفاده از چسب دندانی بریس‌ها روی دندان‌ها قرار می‌گیرند.
هنگامی که بریس‌ها در جای خود قرار گرفتند، سیم‌های کمانی نصب می‌شوند. ارتودنتیست نحوه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را به شما آموزش می‌دهد. یک هفته بعد باید برای بررسی وضعیت درمان مجدداً به کلینیک مراجعه کنید.
در مرحله اول درمان، دندان‌ها در موقعیت تراز قرار می‌گیرند. برای این تراز شدن دندان‌ها و تنظیم کردن بریس‌ها باید هر چهار تا هشت هفته یک بار به کلینیک مراجعه کنید.
مرحله دوم درمان
هنگامی که دندان‌های شما در یک ردیف قرار گرفتند وقت آن است که روی هرگونه مشکل بایت کار کنید. ممکن است اوربایت، آندربایت یا کراس بایت داشته باشید که نیاز به اصلاح داشته باشد. بنابراین بریس‌های شما باید برای رفع این مشکل تنظیم شوند. شکاف بین دندان‌ها یا فضای خالی ناشی از کشیدن دندان‌ها در این مرحله بسته می‌شود. بسته به برنامه درمانی شما ارتودنتیست از کش، فنر یا ایمپلنت برای تسریع زمان درمان و دستیابی به بهترین نتیجه نهایی استفاده خواهد کرد.
برخی از بیماران ممکن است برای بررسی موقعیت ریشه‌های دندان و هرگونه تغییر در موقعیت بریس‌ها، مجدداً به اشعه ایکس نیاز داشته باشند.
مرحله سوم درمان
ماه‌های پایانی درمان به تنظیم دقیق‌تر بایت اختصاص دارد. متخصص ارتودنسی شما برای اطمینان از قرار گرفتن دندان‌ها در موقعیت مطلوب خود تنظیم دقیق تری انجام می‌دهد.
بسته به نوع درمان ممکن است ارتودنتیست به شما توصیه کند از یک نگهدارنده ثابت برای قوس پایین (یا هر دو قوس) استفاده کنید تا مطمئن شود دندان‌های شما در موقعیت دلخواه باقی می‌مانند.
در روزی که بریس‌های شما جدا می‌شوند نگهدارنده ثابت در جای خود قرار داده می‌شود. برداشتن بریس‌ها خیلی سریع انجام می‌شود و بیشترین زمان صرف تمیز کردن چسب‌های باقی مانده و پولیش دندان‌های شما می‌شود. در مرحله بعد برای نگهدارنده متحرک قالب گرفته می‌شود.
بعد از برداشتن بریس‌ها
نگه‌دارنده‌های متحرک شما یک یا دو روز پس از برداشتن بریس‌ها آماده خواهند بود. شما باید به مدت حداقل سه ماه از نگهدارنده استفاده کنید. پس از سه ماه باید به متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنید که ممکن است به شما توصیه کند استفاده از بریس‌ها را ادامه دهید یا از نگهدارندهها کمک بگیرید.
همه بیماران باید تا شش، نه و دوازده ماه پس از نصب بریس‌ها به ارتودنتیست مراجعه کنند تا دندان‌هایشان بررسی شود و سپس به معاینات سالانه و بررسی وضعیت نگهدارندهها و اینکه آیا دندان‌ها همچنان موقعیت صحیح خود را حفظ کرده‌اند یا خیر نیاز دارند. دقت کنید که همیشه هنگام مراجعه به ارتودنتیست نگه‌دارنده‌های خود را همراه داشته باشید. اگر دندان عقل شما هنوز رشد نکرده است هر دو سال یک بار باید اشعه ایکس انجام دهید تا دندانپزشک شما وضعیت دندان ها را بررسی کنید. دندان عقل نهفته عفونی یا بیرون زده می‌تواند باعث مشکلات و حرکات دندان‌های اطراف شود.
اگر سوالی در مورد اقدامات بعدی ارتودنسی دارید حتماً از ارتودنتیست خود بپرسید.
چگونه از بریس و دندان‌هایم مراقبت کنم؟
همزمان با استفاده از هر نوع ارتودنسی باید تا حد زیادی به سلامت دندان‌های خود اهمیت دهید. به عنوان مثال یکی از دلایل اصلی که افراد با بریس‌ها به مشکل می‌خورند، این است که بریس‌ها مقابله با پلاکت‌ها را دشوارتر می‌کنند.
همزمان با ارتودنسی باید موارد زیر را برای حفظ بهداشت دهان و دندان رعایت کنید:
- تا حد امکان از خوردن غذاهایی مانند دسرهای شیرین و نوشابه که باعث پوسیدگی دندان می‌شوند خودداری کنید. همچنین برخی مواد مانند نان، پاستا، مصرف بیش از حد میوه و سبزیجات نشسته هم می‌توانند باعث پوسیدگی دندان‌ها شود.
- برای حفظ سلامت دندان‌ها و لثه‌ها باید یک رژیم غذایی مناسب داشته باشید. رژیم غذایی کتوژنیک (شامل میوه‌ها، سبزیجات، گوشت بدون چربی، ماهی، تخم مرغ، آجیل و دانه‌ها). مصرف چنین غذاهایی برای بازسازی مجدد دندان‌ها و کاهش التهاب بسیار مناسب است.
- دندان‌های خود را صبح، قبل از خواب و 30 تا 45 دقیقه بعد از وعده‌های غذایی که باعث پوسیدگی می‌شوند مسواک بزنید. بعد از وعده غذایی نشاسته‌ای یا شیرین برای مسواک زدن کمی صبر کنید. مسواک زدن منظم دندان‌ها برای موفقیت ارتودنسی مهم است.
- هر روز نخ دندان بکشید. ماندن ذرات غذا بین دندان‌ها می‌تواند باعث خرابی بریس‌ها شود. نخ دندان کشیدن با بریس می‌تواند زمانبر باشد، اما ارزشش را دارد.
- از خمیردندان‌های سفید کننده استفاده نکنید. این خمیردندان‌ها بیش از حد ساینده هستند و استفاده از آنها می‌تواند دندان‌های شما را در طول درمان به صورت ناهموار سفید کند.
- از خمیر دندانی استفاده کنید که فلوراید استاندارد داشته باشد. البته گزینه بهتر خمیر دندان هیدروکسی آپاتیت (Ha یا NHa) است. این ماده معدنی طبیعی تر می‌تواند به بازسازی مجدد دندان‌ها کمک کند و عوارض جانبی فلوراید را ندارد.
- از دهانشویه الکلی استفاده نکنید. دهانشویه‌های معمولی دهان را خشک می‌کنند و زمینه را برای رشد بیش از حد باکتری‌هایی که منجر به پوسیدگی و التهاب می‌شوند فراهم می‌کنند.
- جلوگیری از تنفس دهانی در شب یک راه عالی برای کنترل باکتری‌های مضر دهان است.
با توجه به اینکه ارتودنسی درمانی پرهزینه است و از طرفی برای تراز شدن دندان‌ها ضروری است باید به خوبی از آنها مراقبت کنید.
با ابزارهای ثابتی مانند بریس‌ها از خوردن موادی که به راحتی بین دندان‌ها گیر می‌کنند مانند ذرت بو داده، بلال، غذاهای سفت، تافی یا آدامس اجتناب کنید.
در اینجا چند نکته برای مراقبت بهتر از ارتودنسی متحرک آورده شده است:
- آنها را مرطوب نگه دارید. به خصوص برای محصولات اینویزیلاین (نامرئی) بدترین کار این است که اجازه دهید ارتودنسی شما خشک شود.
- از مسواک زدن ابزارهای پلاستیکی خودداری کنید. اینویزیلاین، همه نگهدارندهها، محافظ‌های دهان، آتل‌های دهانی و ابزارهای آپنه خواب همگی می‌توانند هنگام مسواک زدن دچار ساییدگی شوند. این ساییدگی‌ها محلی برای تجمع باکتری‌ها فراهم می‌کند. بنابراین از مسواک زدن این ابزارها خودداری کنید.
- از شوینده‌های دندانی استفاده نکنید. اگرچه ممکن است تمیز کردن وسایل ارتودنسی با استفاده شوینده‌های مورد تایید ADA برای دندان مصنوعی عالی به نظر برسد، اما پرسولفات بسیاری از شوینده‌ها می‌تواند برای بافت حساس دهان شما مضر باشد.
- وقتی از وسایل ارتودنسی استفاده نمی‌کنید آنها را در جوش شیرین خیس کنید. جوش شیرین در آب یک عامل پاک کننده عالی است که به وسایل ارتودنسی آسیبی وارد نمی‌کند.
- هفته‌ای یک بار وسایل خود را به مدت 15 دقیقه در سرکه خیس کنید، سپس آن را کاملاً با آب بشویید. سرکه تا حد زیادی باعث از بین رفتن پلاک‌های روی وسایل می‌شود.
- اگر در مورد وضعیت وسایل ارتودنسی خود نگران هستید با دندانپزشکتان صحبت کنید. دندانپزشک و ارتودنتیست در مطب تجهیزات شوینده حرفه‌ای دارند که می‌توانند پلاک‌های سرسخت روی وسایل ارتودنسی را از بین ببرند.
معایب ارتودنسی چیست؟
شما باید دستورالعمل‌های درمانی را به دقت انجام دهید و تا رسیدن به هدف خود صبور باشید. برای برخی افراد، درمان ارتودنسی کمتر از یک سال طول می‌کشد. برای دیگران ممکن است تا دو سال یا بیشتر طول بکشد. یکی از مهم ترین خطراتی که در ارتودنسی باید در نظر گرفته شود، عدم دستیابی به نتیجه مطلوب از درمان است. با این حال در بیشتر موارد مزایای درمان بیشتر از خطرات و عوارض آن است. برخی خطرات ارتودنسی عبارتند از:
- پوسیدگی زودهنگام دندان: اگر نواحی اطراف بریس‌ها تمیز نشوند و پلاک در اطراف یک بریس ثابت جمع شده باشد باعث پوسیدگی می‌شود (به خصوص اگر رژیم غذایی شما سرشار از قند باشد).
- تحلیل ریشه: حرکت و اتصال دندان‌ها با بریس ممکن است منجر به تحلیل ریشه دندان شود.
- از بین رفتن لثه: بریس‌ها ممکن است باعث ایجاد یا تشدید التهاب و افزایش خطر بیماری لثه شوند.
روش‌های جایگزین ارتودنسی
روکش بهترین انتخاب برای کسانی است که دندان‌هایشان تغییر رنگ داده، ظاهر زیبایی ندارد، دچار شکستگی شده یا شکاف‌هایی بین آنها وجود دارد. روکش‌های لمینت و کامپوزیت از نازک‌ترین و بادوام ترین آنها هستند و معمولاً بین 10 تا 15 سال ماندگارند.
برای بهبود ظاهر دندان‌ها لایه بسیار نازکی از دندان‌ها برداشته می‌شود. سپس روکش سفارشی روی دندان قرار می‌گیرد.
هزینه ارتودنسی دندان چقدر است؟
هزینه ارتودنسی متفاوت است و به عوامل زیر بستگی دارد:
- محل زندگی شما
- سن
- نوع بریس
- طول درمان
- تخصص ارتودنتیست
- نحوه مراقبت از بریس‌ها
- میزان جابجایی دندان‌ها
هزینه ارتودنسی اغلب برای کودکان کمتر است، چون کودکان به طور متوسط طول درمان کوتاه تری دارند. به طور کلی هر چه طول درمان بیشتر باشد هزینه هم افزایش می‌یابد.
سوالات پرتکرار
نتایج من بعد از درمان ارتودنسی چقدر ماندگار خواهند بود؟
اگر نگهدارنده خود را مطابق با دستورالعمل‌های ارتودنتیست استفاده کنید، نتیجه درمان همیشگی خواهد بود. اما اگر استفاده از نگهدارنده را متوقف کنید، دندان‌های شما به مرور زمان به موقعیت قبلی خود برمی‌گردند.
درمان ارتودنسی باید در چه سنی انجام شود؟
به طور کلی بهترین زمان برای ارتودنسی، دوران کودکی است. اما بزرگسالان هم می‌توانند ارتودنسی انجام دهند. سن کمتر به دلیل کم بودن تعداد دندان‌ها برای ارتودنسی بهتر است. برای کودکان هم ممکن است لازم باشد قبل از شروع درمان صبر کنند تا دندان‌ها به تعداد کافی رشد کنند.
آیا باید برای ایجاد فضای کافی دندان‌هایم را بکشم؟
ممکن است فک شما فضای کافی برای تمام دندان‌های دائمی نداشته باشد. در این صورت ممکن است لازم باشد برای ایجاد فضای کافی برخی دندان‌ها را بکشید. تیم دندانپزشکی به شما خواهند گفت که آیا نیاز به کشیدن دندان دارید یا خیر. گاهی اوقات می‌توان فضای کافی را به کمک برخی روش‌های درمانی دیگری ایجاد کرد.
آیا ارتودنسی آسیب زا خواهد بود؟
در ابتدا ممکن است ابزار ارتودنسی حس ناخوشایندی داشته باشند و باعث ناراحتی شما شوند. اگر مشکل برطرف نشد ارتودنتیست می‌تواند با برخی تنظیمات شرایط را اصلاح کند. بلافاصله بعد از تنظیم بریس‌ها ممکن است احساس ناخوشایندی داشته باشید، اما این مشکل به زودی بهبود می‌یابد.
هر چند وقت یکبار باید به ارتودنتیست مراجعه کنم؟
بریس‌های ارتودنسی معمولاً هر 4 تا 6 هفته یکبار نیاز به تنظیم دارند. متخصص ارتودنسی به شما خواهد گفت که بریس شما چند وقت یکبار نیاز به تنظیم دارد.
آیا ارتودنسی می‌تواند به دندان‌ها آسیب برساند؟
اگر در طول درمان ارتودنسی به درستی از دندان‌ها مراقبت نکنید ممکن است آسیب ببینند. بریس‌ها به خودی خود آسیبی وارد نمی‌کنند، اما تمیز کردن نامناسب و مصرف زیاد غذاها و نوشیدنی‌های شیرین می‌تواند باعث آسیب دائمی دندان‌های شما شود. بریس‌ها و سیم‌ها می‌توانند به راحتی باعث گیر کردن مواد غذایی و تجمع بیش از حد پلاک شوند. بنابراین باید دندان‌ها و وسایل ارتودنسی را کاملاً تمیز کنید.
آیا بریس‌های فلزی از ترازهای شفاف بهتر هستند؟
بریس‌های فلزی عیب‌های مختلفی دارند که ترازهای شفاف ندارند، مانند افزایش خطر بیماری لثه یا آسیب بافت نرم. با این حال استفاده از بریس‌های فلزی در مواردی که نیاز به نیروی قابل توجه برای کشیدن دندان‌ها دارند ضروری است.
به طور کلی استفاده از ترازهای شفاف در اکثر موارد به دلیل خطرات موجود ترجیح داده می‌شود.
اگر از شکل ظاهری لبخند خود ناراضی نباشم همچنان به ارتودنسی نیاز دارم؟
دندان‌های مرتب می‌تواند اعتماد به نفس شما را افزایش دهد. ناهنجاری دندان‌ها ممکن است منجر به مشکلات زیادی شود از جمله درد TMJ، ساییدگی دندان‌ها، حساسیت دندان، مشکلات گفتاری و غیره.
