عفونت لثه یکی از رایجترین بیماریهای دهان و دندان به شمار میآید. عفونت لثه در نتیجه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و در نتیجه انباشت باکتریها در فضای بین دندان و لثه رخ میدهد. بوی بد دهان، سرخی و التهاب لثه و در برخی موارد لقشدگی دندان از جمله علائم این بیماری میباشند. شاید برایتان جالب باشد که اصلیترین دلیل از دست دادن دندان در بزرگسالان، عفونت لثه است. عفونت لثه در مرحله اولیه، یعنی التهاب لثه به صورت خانگی قابل درمان است؛ اما در صورت پیشروی بیماری، مراجعه به دندانپزشک الزامیست. روشهای درمان عفونت لثه بنا بر شدت پیشروی بیماری به دو گروه جراحی و غیرجراحی تقسیم میشوند.
عفونت لثه چیست؟
عفونت لثه در واقع یک فرآیند است. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان موجب انباشت پلاک روی دندانها میشود. پلاکها لایهای از باکتریها هستند که با عدم رعایت بهداشت، روی دندانها نقش میبندند و از بازمانده غذاها روی دندانها تغذیه میکنند. تشکیل پلاک روی دندان طبیعی و غیرقابل اجتناب است و تنها میتوان با مسواک زدن آنها را از بین برد. دندانهای ما جایی پایینتر از لبه لثه که ما میبینیم به لثهها متصل شدهاند. انباشت پلاکها موجب میشود که پلاکها به زیر لثه را بیابند. بدین صورت التهاب لثه (gingivitis) رخ میدهد. التهاب لثه مرحله اول عفونت لثه است. ممکن است التهاب لثه اصلاً به عفونت ختم نشود، اما عفونت لثه بدون گذراندن مرحله التهاب لثه ممکن نیست. انباشت پلاکها در فضای خالی میان لثه و دندان اصلیترین دلیل عفونت لثهها میباشد. علائم التهاب لثه اصلاً به دردناکی علائم عفونت لثه نیستند؛ از همین جهت بسیاری از افراد زمانی متوجه مشکل میشوند که دیگر به مرحله عفونت رسیده باشند. عفونت لثه علاوه بر علائم دردناکش، میتواند به مشکلات بیشتری منجر شود. عفونت لثه آسیب جدیای به دندان و فک وارد میکند و به از دست دادن دندان ختم خواهد شد. عفونت لثه در بارداری میتواند صدماتی به جنین وارد کند و موجب کمبود وزن نوزاد هنگام زایمان شود.
علائم عفونت لثه
عفونت لثه علائم متفاوتی دارد. نوع علائم عفونت لثه به میزان پیشرفته بودن عفونت و محل عفونت بستگی دارد. عفونت لثه عموماً نشانه ضعیف بودن سلامت دهان و دندانها و ابتلا به بیماری لثه است.
ژنژیویت ابتداییترین مرحله بیماری لثه است. توجه داشته باشید که ژنژیویت به خودی خود عفونت نیست، اما ممکن است به بیماری لثه پیشرفتهتری تبدیل شود. پزشکان به بیماری پیشرفته لثه بیماری پریودنتال یا پریودنتیت میگویند.
ژنژیویت باعث ورم کردن و سرخ شدن لثهها میشود و لثهها به راحتی، بهخصوص هنگام مسواک زدن، خونریزی میکنند. خونریزی لثه اولین نشانه قابلتوجه است، اما همانطور که التهاب لثهها به عفونت تبدیل میشود، دیگر علائم عفونت لثه نیز بروز مییابند. علائم عفونت لثه عبارت است از:
- احساس درد هنگام جویدن
- خونآلود بودن آب دهان هنگامی که پس از مسواک زدن یا حین مسواک زدن تف میکنید.
- حساسیت دندانها، بهویژه حساس شدن به گرما و سرما
- بوی بد مزمن دهان
- لق شدن دندانها و تحلیل یا عقب رفتن لثهها
- ترشح چرک در دهان و در نتیجه بدطعم شدن دهان
- شل شدن بریس یا دندان مصنوعی که قبلاً اندازه بود
عفونت لثه گاهی به تشکیل آبسه منجر میشود. آبسه کیسه مملو از چرکی است که درون لثه تشکیل میشود. بهعلاوه آبسه ورم دردناکی را ایجاد میکند و چرک از آن ترشح میشود. آبسه به درمان فوری نیاز دارد و دندانپزشک باید چرک داخل آن را تخلیه کند.
علت بروز عفونت لثه
دهان مملو از باکتری است. این باکتریها در ترکیب با مخاط و ذرات دیگر مدام در حال ساخت «پلاک» چسبناک و بدونرنگ روی دندانها هستند. مسواک زدن و نخ کشیدن پلاک تشکیلشده روی دندانها را از بین میبرد. اما اگر پلاک از روی دندانها پاک نشود، سفت میشود و به جرم تبدیل میشود. جرم با مسواک زدن پاک نمیشود و برای زدودن آن باید جرمگیری حرفهای توسط دندانپزشک انجام بدهید.
بیماری لثه عاملهای خطر متعددی دارد که سیگار کشیدن مهمترینشان است. از این گذشته سیگار کشیدن نرخ موفقیت درمان بیماری لثه را کاهش میدهد. پلاک دلیل اصلی بیماری لثه است. البته عاملهای دیگری نیز در ابتلا به بیماری لثه نقش دارند که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی مانند تغییراتی که در دوران بارداری، بلوغ، یائسگی و عادت ماهانه رخ میدهند، لثهها را حساستر میکند و در نتیجه زمینه برای ابتلا به ژنژیویت فراهم میشود.
- بیماری: ابتلا به بیماری بر وضعیت لثهها اثر میگذارد. از جمله بیماریهای دامنزننده به بیماری لثه میتوان به سرطان یا HIV اشاره کرد که سیستم ایمنی بدن را مختل میکند. چون دیابت بر توانایی بدن برای استفاده از قند خون اثر میگذارد، بیماران دیابتی بیشتر در معرض خطر ابتلا به انواع عفونت، از جمله بیماری لثه و پوسیدگی دندان هستند.
- مصرف دارو: مصرف بعضی داروها بر سلامت دهان و دندانها اثر میگذارد. بعضی داروها جریان بزاق را کم میکنند، حال آنکه بزاق از دندانها و لثهها محافظت میکند. تعدادی از داروها مانند داروی ضدتشنج دیلانتین و داروهای ضد آنژین پروکاردیا و آدالات باعث رشد غیرعادی بافت لثه میشوند.
- عادتهای مضر: عادتهای بدی مانند سیگار کشیدن کار لثهها را برای ترمیم خود سختتر میکند.
- کوتاهی در رعایت بهداشت دهان و دندان: تنبلی در مسواک زدن و نخ کشیدن روزانه زمینه را برای ابتلا به ژنژیویت فراهم میکند.
- سابقه خانوادگی بیماریهای دهان و دندان: سابقه خانوادگی عامل مؤثری در ابتلا به ژنژیویت است.
چه زمانی باید برای عفونت لثه به دندانپزشک مراجعه کرد؟
عوارض دیگر بیماری پریودنتیت عبارتند از:
- آبسههای دردناک
- جابهجا شدن دندانها که بر غذا خوردنتان اثر میگذارد.
- تحلیل رفتن لثهها و نمایان شدن ریشههای دندان.
مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها (CDC) و مؤسسه ملی پژوهشهای دهان، جمجمه و صورت گزارش میدهند که بیماری لثه خطر بروز عوارض زیر را افزایش میدهد:
- دیابت
- ناراحتی قلبی
- سکته مغزی
- بیماری ریوی
همچنین بیماری لثه خطر زایمان زودرس یا به دنیا آوردن نوزادی با وزن پایین را افزایش میدهد.
اگرچه مشخص شده است که بیماری لثه با بیماریهای فوق ارتباط دارد، ثابت نشده است که بیماری لثه علت این بیماریهاست. پژوهشهای بیشتری باید انجام شود تا ویژگیهای این ارتباط مشخص شود.
تشخیص عفونت لثه
دندانپزشک نشانههای بیماری لثه را در مرحله اولیه، حین معاینه معمول دندانپزشکی شناسایی میکند. دندانپزشک بیماری لثه را تحت نظر میگیرد تا مطمئن شود که وضعیت لثهها به مرور زمان بدتر نمیشود. به همین دلیل بسیار مهم است که برای غربالگری به طور دورهای به دندانپزشک مراجعه کنید.
دندانپزشک پاکتهای روی لثهها را با خطکش بسیار کوچکی به نام پروب اندازهگیری میکند. این اندازهگیری معمولاً بدون درد است. اگر پلاک، جرم یا هر دو روی دندانها باشند، دندانپزشک این مواد را حین جرمگیری حرفهای از روی دندانها پاک میکند. ممکن است دندانپزشک از دندانها عکس رادیوگرافی بگیرد یا شما را به متخصص لثه (پریودنتیست) معرفی کند. پریودنتیست در زمینه تشخیص و درمان بیماری لثه تخصص دارد و درمان مناسب را با انجام معاینات و آزمایشهای بیشتر توصیه میکند.
عفونت لثه چطور درمان میشود؟
متخصص لثه، دندانپزشک یا متخصص بهداشت دهان و دندان بیماری لثه را درمان میکنند. درمان پریودنتیت با هدف پاکسازی کامل پاکتهای دور دندانها و جلوگیری از آسیب دیدن استخوان اطراف انجام میشود. با رعایت کردن بهداشت روزانه دهان و دندان، مدیریت بیماریهای مضر برای سلامت دندانها و ترک سیگار و دخانیات شانس موفقیتآمیز بودن درمان را به حداکثر میرسانید.
روشهای غیرجراحی
اگر بیماری لثه پیشرفته نباشد، با روشهای کمتهاجمیتری میتوان آن را درمان کرد. روشهای غیرجراحی برای درمان عفونت لثه عبارتند از:
- جرمگیری: جرمگیری جرم و باکتریها را از روی سطوح دندانها و زیر لثهها پاک میکند. جرمگیری با ابزار، لیزر یا دستگاه اولتراسونیک انجام میشود.
- تسطیح سطح ریشه: تسطیح سطح ریشه، سطوح ریشه را صاف میکند، از تجمع بیشتر جرم و باکتریها جلوگیری میکند و باکتریهای حاصل از عفونت را پاک میکند. این باکتریها به التهاب دامن میزنند و التیام یافتن یا دوباره متصل شدن لثه به سطوح دندان را به تأخیر میاندازند.
- آنتی بیوتیک: آنتیبیوتیکهای موضعی یا خوراکی به کنترل عفونت باکتریایی کمک میکنند. آنتیبیوتیک موضعی شامل ژلها یا دهانشویههای آنتیبیوتیک میشود. ژل آنتیبیوتیک را پس از جرمگیری عمیق باید در فضای بین دندانها و لثهها یا داخل پاکتها قرار بدهید. با این حال ممکن است لازم باشد برای از بین بردن کامل باکتریهای ایجادکننده عفونت، آنتیبیوتیک خوراکی مصرف کنید.
روشهای جراحی
اگر به پریودنتیت پیشرفته مبتلا باشید، درمان جراحی ضرورت مییابد. جراحیهای زیر برای درمان بیماری پیشرفته لثه انجام میشوند:
- جراحی فلپ (جراحی کوچک کردن پاکت): متخصص لثه برشهای بسیار کوچکی را در لثه ایجاد میکند تا بتواند بخشی از بافت لثه را رو به بالا عقب ببرد. به این ترتیب ریشهها نمایان میشوند و میتوان جرمگیری و تسطیح سطح ریشه را به روش مؤثرتری انجام داد. چون پریودنتیت غالباً باعث تحلیل استخوان میشود، ممکن است متخصص لثه استخوان زیرین را پیش از بخیه زدن لثه در جای اولش تغییر شکل بدهد. پاک کردن این ناحیهها و حفظ سلامت لثه پس از التیام یافتن لثه آسانتر میشود.
- پیوند بافت نرم: وقتی بافت لثه از بین میرود، خط لثه عقب میرود. ممکن است لازم باشد بخشی از بافت نرم آسیبدیده را تقویت کنید. دندانپزشک برای این کار معمولاً تکه کوچکی از بافت را از سقف دهان (کام) برمیدارد یا از بافت گرفته شده از منبع اهدای دیگری استفاده میکند. سپس بافت پیوندی را به ناحیه آسیب دیده متصل میکند. پیوند بافت به کاهش تحلیل لثه کمک میکند، ریشههای نمایان را میپوشاند و دندانها را زیباتر میکند.
- پیوند استخوان: اگر عفونت لثه استخوان دور ریشه دندان را از بین برده باشد، پیوند استخوان ضرورت مییابد. گرافت استخوانی از تکههای کوچکی از استخوان خودتان یا استخوان اهدایی یا سنتزی (مصنوعی) تشکیل میشود. پیوند استخوان دندان را در جای خود نگه میدارد و از از دست رفتن دندان جلوگیری میکند. بهعلاوه استخوان پیوندی مانند سکویی برای رشد مجدد استخوان طبیعی عمل میکند.
- بازسازی بافت هدایت شده: این عمل به رشد مجدد استخوانی کمک میکند که توسط باکتریها تخریب شده است. یک روش به این شکل است که دندانپزشک قطعهای از یک بافت زیستسازگار خاص را بین استخوان موجود و دندان قرار میدهد. این ماده اجازه نمیدهد بافت اضافی وارد موضع در حال التیام یافتن شود و به این ترتیب استخوان بهجای بافت اضافی دوباره رشد میکند.
- پروتئینهای تحریک کننده بافت: ژل مخصوصی به ریشه دندان بیمار زده میشود. این ژل حاوی همان پروتئینهایی است که در مینای دندانهای در حال رشد وجود دارد و باعث رشد بافت و استخوان سالم میشود.
درمانهای خانگی عفونت لثه
درمانهای خانگی روشی ارزان و مؤثر برای درمان ژنژیویت هستند. درمانهای خانگی برای عفونت شدید لثه چندان مؤثر نیستند، اما اگر درمان را در مرحله اولیه شروع کنید، درمان خانگی معمولاً میتواند ژنژیویت را برطرف کند.
لازم است پلاک را قبل از جرم درمان کنید. همچنین بهتر است تعداد دفعات و مدت زمان مسواک زدن و نخ کشیدن را بیشتر کنید. اگرچه در درمانهای خانگی از مواد طبیعی استفاده میشود، نباید این مواد را ببلعید. برای درمان خانگی بیماری لثه همواره محصولات باکیفیت تهیه کنید. همچنین فکر خوبی است که مواد مورد استفاده را در یخچال بگذارید، بهخصوص اگر در مناطق گرمسیر زندگی میکنید.
درمانهای خانگی که در ادامه برایتان توضیح میدهیم، عموماً ایمناند. اما اگر باردار هستید، به فرزندتان شیر میدهید یا به بیماری دیگری مبتلا هستید، قبل از انجامشان با پزشک مشورت کنید. اگر با علائم شدیدی مانند درد طاقتفرسا یا خونریزی مواجه شدید یا ژنژیویت با درمانهای طبیعی بهبود نیافت، به پزشک یا دندانپزشک مراجعه کنید. بیماری لثه در صورت درمان نشدن به مشکلاتی جدی دامن میزند و سلامتیتان را به خطر میاندازد.
دهانشویه روغن علف لیمو
بر اساس تحقیقی که در سال 2015 منتشر شد، روغن علف لیمو برای کاهش پلاک و بیماری لثه از دهانشویه قدیمی کلرهگزیدین مؤثرتر است.
برای استفاده از دهانشویه علف لیمو به روش زیر عمل کنید:
- دو یا سه قطره روغن علف لیمو را در یک فنجان آب بریزید.
- محلول را 30 ثانیه در دهانتان بگردانید.
- محلول را تف کنید.
- شستشو با این دهانشویه را روزی دو یا سه بار انجام بدهید.
استفاده از روغن خوراکی علف لیمو عموماً ایمن است، البته این ترکیب بسیار قوی است. شستشو با دهانشویه را با محلول بسیار رقیق شروع کنید تا باعث تحریک و سوزش بیشتر نشوید.
دهانشویه آلوئهورا
نتایج پژوهشهای منتشر شده در سال 2016 حکایت از آن دارد که آلوئهورا به اندازه کلرهگزیدین برای کاهش پلاک و ژنژیویت مؤثر است. هر دو دهانشویه علائم را در حد معناداری کاهش دادند.
آب آلوئهورا برخلاف دهانشویههای دیگر، نیازی به رقیق کردن ندارد. پیش از استفاده، از خلوص صد در صدی آب آلوئهورا مطمئن شوید.
برای استفاده از دهانشویه آلوئهورا به روش زیر عمل کنید:
- دهانشویه آلوئهورا را 30 ثانیه در دهانتان بچرخانید.
- محلول را تف کنید.
- این کار را دو یا سه بار در روز انجام بدهید.
اگر سابقه حساسیت به آلوئهورا دارید، بههیچوجه از این دهانشویه استفاده نکنید.
دهانشویه مریم گلی
پژوهشگران در سال 2015 متوجه شدند که دهانشویه مریم گلی تعداد باکتریهای ایجاد کننده پلاک را در حد معناداری کاهش میدهد. شرکتکنندگان در این مطالعه توانستند دهانشان را به مدت 60 ثانیه با این محلول شستشو بدهند، بدون آنکه دچار تحریک و سوزش بشوند.
برای استفاده از دهانشویه مریم گلی به روش زیر عمل کنید:
- یک یا دو فنجان آب را بجوشانید.
- دو قاشق غذاخوری مریم گلی تازه یا یک قاشق چایخوری مریم گلی خشک را داخل آب بریزید.
- بگذارید 5 تا 10 دقیقه آهسته بجوشد.
- محلول را صاف کنید و بگذارید خنک شود.
- دهانتان را دو یا سه بار در روز با این دهانشویه شستشو بدهید.
مریم گلی دارای خاصیتهای ضدالتهابی و آنتیباکتریال است و به همین دلیل به درمان لثههای متورم و برطرف شدن عفونت کمک میکند.
شستشو با روغن نارگیل
روغن نارگیل حاوی لوریک اسید است که دارای خواص ضدالتهابی و ضدمیکروبی است. تحقیقی که در سال 2015 در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه کانور هند انجام شد، نشان میدهد که شستشو با روغن نارگیل پلاک و نشانههای ژنژیویت را در حد معناداری کاهش میدهد:
از مزایای شستشو با روغن نارگیل میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- سفید کردن دندانها
- خوشبو و شاداب کردن دهان
- رفع سردرد و تنش
- پاک کردن سینوسها
برای استفاده از روغن نارگیل به روش زیر عمل کنید:
- یک یا دو قاشق چایخوری روغن نارگیل تجزیه شده را که در دمای محیط مایع است، داخل دهانتان بریزید.
- روغن را به مدت 20 تا 30 دقیقه دور دهان بچرخانید. مراقب باشید که روغن با پشت گلو تماس پیدا نکند.
- روغن را پس از گذشت این مدت تف کنید.
- دهانتان را با آب بشویید.
- آب را تف کنید.
- یک لیوان پر آب بنوشید.
- دندانهایتان را مسواک بزنید.
استفاده از روغن نارگیل ایمن است. مراقب باشید که مایع را نبلعید، چون حاوی سمها و باکتریهایی است که از بافت دهان بیرون کشیده شده است. اشکالی ندارد که مدت زمان استفاده از روغن نارگیل را کاهش دهید تا در نهایت بتوانید روغن نارگیل را 20 دقیقه در دهان نگه دارید. شاید برایتان راحتتر باشد که هر روز در دو نوبت کوتاهتر از روغن نارگیل استفاده کنید.
ژل زردچوبه
نتایج تحقیقی که در سال 2015 منتشر شد، حکایت از آن دارد که ژل زردچوبه برای پیشگیری از تجمع پلاک و ژنژیویت مؤثر است. این اثر احتمالاً به دلیل خواص ضدالتهابی زردچوبه است. بهعلاوه زردچوبه از خواص ضدمیکروبی و ضدقارچی نیز برخوردار است. ژل زردچوبه به کاهش خونریزی و سرخی لثهها نیز کمک میکند. میتوانید از ژل زردچوبه یا کورکومین برای درمان عفونت لثه استفاده کنید. کورکومین ترکیب فعال زردچوبه است، به همین دلیل از ژل زردچوبه با اصطلاح ژل کورکومین نیز یاد میشود. در صورت حساسیت داشتن به زردچوبه نباید از این ژل استفاده کنید.
برای استفاده از ژل زردچوبه به روش زیر عمل کنید:
- دندانهایتان را مسواک بزنید.
- دهانتان را کامل بشویید.
- ژل را روی لثهها بزنید.
- بگذارید ژل 10 دقیقه روی لثهها بماند.
- آب را دور دهان بچرخانید تا تمام ژل را جمع کند.
- آب را تف کنید.
مراحل فوق را دو بار در روز تکرار کنید.
برای پیشگیری از عفونت لثه چه باید کرد؟
پیشگیری همواره بهتر از درمان است، این قاعده درباره عفونت لثه نیز صدق میکند. مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها (CDC) رعایت بهداشت دهان و دندان و جرمگیری حرفهای دورهای را برای کنترل بیماری لثه و گونههای اولیه آن، مانند ژنژیویت توصیه میکند.
رعایت بهداشت دهان و دندان مستلزم آن است که:
- دندانهایتان را حداقل دو بار در روز یا پس از هر وعده غذایی با خمیردندان فلورایددار مسواک بزنید.
- نخ کشیدن پس از صرف غذا، ذرات غذا را از بین دندانها خارج میکند.
- سیگار و دخانیات را ترک کنید.
- از دهانشویه دارویی استفاده کنید.
- دهان را پس از صرف غذا با آب تمیز شستشو بدهید.
- از آب نمک گرم برای شستشوی دهان و غرغره استفاده کنید.
- مصرف خوراکیها و نوشیدنیهای قندی را محدود کنید.
بهعلاوه درمانهای خانگی فوق از جمع شدن پلاک دور دندانها و تشکیل جرم در فاصله بین جلسات حرفهای جرمگیری جلوگیری میکند. هر شش ماه یک بار برای معاینه کامل دندانها و جرمگیری حرفهای باید به دندانپزشک مراجعه کنید.
پرسشهای پرتکرار
ممکن است بیماری لثه عود کند؟
بیماری لثه حتی در صورت موفقیتآمیز بودن درمان ممکن است عود کند. اگر متوجه علائمی مانند ورم کردن یا خونریزی شدید لثهها شدید، حتماً از دندانپزشک یا متخصص لثه کمک بگیرید.
ممکن است دندانهایم را به خاطر عفونت لثه از دست بدهم؟
حتی بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری لثه پیشرفته میتوانند دندانهایشان را حفظ کنند. برای آنکه بیشترین شانس را برای حفظ زیبایی لبخندتان داشته باشید، هر چه سریعتر برای درمان اقدام کنید.
اگر لثههایم خونریزی داشته باشند، اما درد نکند، به مراقبت خاصی نیاز دارد؟
اگر فکر میکنید به بیماری لثه مبتلا هستید، باید به دندانپزشک یا متخصص لثه مراجعه کنید. بیماری لثه خودبهخود از بین نمیرود و به مرور زمان بدتر هم میشود. با درمان بیماری لثه در مراحل اولیه میتوانید از تشدید علائم یا ضرورت یافتن درمان جراحی جلوگیری کنید.
هیدروژن پراکسید به درمان عفونت لثه کمک میکند؟
از هیدروژن پراکسید برای درمان بیماریهای لثه استفاده میشود، چون این ترکیب اکسیژن آزاد میکند. اکسیژن آزاد شده زیستلایه باکتریایی تشکیل دهنده پلاک دندان را تخریب میکند که علت اصلی بیماری لثه است.
دهانشویه میتواند پریودنتیت را از بین ببرد؟
دهانشویه تجمع جرم و پلاک را کاهش میدهد، اما بیماری لثه را درمان نمیکند. بیماری لثه عارضهای جدی است که به درمان حرفهای نیاز دارد.
عفونت لثه چه زمانی نگرانکننده میشود؟
اگر تب دارید، صورتتان ورم کرده است و به دندانپزشک دسترسی ندارید به اورژانس مراجعه کنید. همچنین در صورت بروز مشکلات تنفسی یا بلع باید به اورژانس بروید.
بهترین آنتی بیوتیک برای درمان عفونت لثه چیست؟
مترونیدازول (فلاژیل) بهترین دارو برای درمان عفونت لثه است. این آنتیبیوتیک برای بیماران دچار پریودنتیت شدید تجویز میشود. مترونیدازول زمانی بهترین اثر را دارد که همراه با آموکسی سیلین یا تتراسایکلین مصرف شود.
بیماری لثه کشنده است؟
بله، بیماری لثه میتواند به موارد بسیار شدیدی منتهی شود که به قلب آسیب جدی میزند و عمر را کوتاه میکند.