پرکننده‌های دندان برای درمان خرابی دندان‌ها که بیشتر به پوسیدگی یا حفرات دندانی معروف هستند، استفاده می‌شوند. این حفره‌ها توسط مواد زائد اسیدی حاصل از باکتری‌های دهان که از نشاسته و قند تغذیه می‌کنند، تشکیل می‌شوند. به همین دلیل باید به رژیم غذایی خود توجه کنید و مصرف غذاهای قندی و نشاسته‌ای را کم کنید، این غذاها احتمال پوسیدگی دندان را افزایش می‌دهند (این مورد در کنار دیگر عوارض مصرف این مواد غذایی است). به هر حال، یکی از راه‌های اصلی که دندانپزشک می‌تواند برای درمان دندان انجام دهد، برداشتن قسمت‌های پوسیده و پر کردن آن با موادی است که به عنوان پرکننده دندان شناخته می‌شود. مواد پرکننده بسته به حجم پوسیدگی، نوع دندان مورد نظر برای درمان و اینکه آیا در زمان لبخند زدن در معرض دید است یا خیر، متفاوت است.
پرکردن دندان به چه معناست؟
پرکردن دندان برای درمان منافذ یا حفرات کوچک در دندان انجام می‌شود. برای ترمیم حفره دندان، دندانپزشک بافت پوسیده دندان را برداشته و سپس با مواد پرکننده این فضا را پر می‌کند. مواد مختلفی برای پرکردن دندان وجود دارند و هر کدام مصارف مختلفی دارند.
انواع روش‌های پر کردن دندان
روش‌های مختلفی برای پر کردن دندان وجود دارند که در ادامه بهترین آنها را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد.
پرکردن مستقیم
برای انجام این کار، پزشکان ابتدا پوسیدگی را بر می‌دارند و دندان را تمیز می‌کنند. سپس حفره دندان را با مواد پرکننده انتخاب شده یا طلا پر می‌کنند؛ البته معمولا آمالگام نقره‌ای، کامپوزیت یا گلس آینومر برای این کار انتخاب می‌شود. این موارد تماما پرکردگی مستقیم نامیده می‌شوند، زیرا مواد مستقیما در فضایی قرار می‌گیرند که پوسیدگی در آنجا بوده است.
پرکردن غیرمستقیم دندان
پرکردگی‌های غیرمستقیم همانند پرکردگی‌های کامپوزیتی یا همرنگ دندان هستند، اما تفاوت آنها این است که در لابراتوار دندانپزشکی ساخته می‌شوند و قبل از قرار گرفتن در دندان نیاز به دو جلسه درمانی دارند. پرکردگی‌های غیرمستقیم؛ زمانی انجام می‌شوند که ساختار دندانی کافی برای پشتیبانی از پرکننده وجود نداشته باشد، اما دندان به حدی تخریب نشده که نیاز به تاج داشته باشد.
در طی جلسه اول، پوسیدگی یا پرکردگی قدیمی برداشته می‌شود. از دندان قالبی گرفته می‌شود تا شکل آن و دندان‌های اطراف را برای ترمیم ثبت کنند. این قالب به لابراتوار دندانپزشکی ارسال می‌گردد و در آنجا پرکننده غیرمستقیم آماده می‌شود. پرکننده موقت (در پایین توضیح داده می‌شود) در زمانی که پرکننده اصلی در حال ساخت است، روی دندان قرار می‌گیرد. در طی جلسه دوم، پرکنده موقت برداشته می‌شود و دندانپزشک مناسب بودن پرکننده غیر مستقیم را بررسی می‌کند. اگر پرکننده به طور قابل قبولی در جای خود قرار گرفت، به طور دائمی با سیمان مخصوص در این ناحیه قرار می‌گیرد.
دو نوع پرکردن غیر مستقیم وجود دارد:
- اینله کردن شبیه به پر کردن است اما تمام کار روی کاسپ‌ها (برجستگی) سطح دندان انجام می‌شود.
- انله کردن از اینله وسیع‌تر است، یک یا چند کاسپ را پوشش می‌دهد. انله گاهی روکش (تاج) تکه‌ای نامیده می‌شود.
اینله و انله با دوام‌تر هستند و بیشتر از پرکننده‌های سنتی (تا 30 سال) ماندگاری دارند. آنها را می‌توان از کامپوزیت، سرامیک یا طلا ساخت. اینه و انله ساختار دندان را ضعیف می‌کنند، اما این عارضه بسیار کمتر از پرکننده‌های سنتی و مرسوم است.
پرکننده موقتی
ممکن است نیاز به پرکردن موقت دندان داشته باشید:
- اگر برای پر کردن دندان بیش از یک جلسه نیاز باشد. مثلا، قبل از قرار دادن پر کردگی طلا و برای پرکردگی‌های غیر مستقیمی که از مواد کامپوزیتی استفاده می‌شود.
- برای انجام عصب کشی
- برای تسکین عصب دندان در صورتی که دندان آزرده گردد.
- در صورتی که درمان دندانی نیاز باشد (مثلا برطرف کردن دندان درد)
پرکننده موقتی دقیقا برای همین کار است و یعنی با دوام نیست. معمولا بعد از یک ماه می‌شکنند، می‌افتند یا ساییده می‌شوند. برای تعویض پرکننده موقت با پرکننده دائمی حتما به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر این کار را انجام ندهید، ممکن است دندان عفونت کند یا عوارض دیگری پیش آید.
چه نوع مواد پرکنندهای برای دندان موجود می‌باشد؟
امروزه، مواد مختلفی برای پرکردن دندان موجود هستند. دندان می‌تواند با طلا، سرامیک، آمالگام نقره‌ای (که حاوی جیوه، نقره، قلع، روی و مس است) یا همرنگ دندان و موادی به نام کامپوزیت پر شود. موادی نیز وجود دارند که شامل ذرات شیشه هستند و به نام گلس آینومر شناخته می‌شوند. برای پر کردن دندان از این مواد به روش‌های مشابه کامپوزیت استفاده می‌شود. موقعیت و وسعت پوسیدگی، هزینه مواد پرکننده، پوشش هزینه‌ها توسط بیمه و توصیه پزشک به تعیین نوع مواد پرکننده که مناسب شماست کمک می‌کند.
پر کردن دندان با آمالگام
آمالگام مقاوم و نسبتا ارزان است. با این حال، به خاطر رنگ تیره آن، بیش از سرامیک و کامپوزیت مشهود است و معمولا برای نواحی بسیار مشهود مانند دندان‌های جلویی استفاده نمی‌شوند.
مزایای مواد آمالگام
- دوام: پرکننده‌های نقره یا آمالگام حداقل ده تا پانزده سال دوام دارند و معمولا بیشتر از کامپوزیت ماندگار هستند.
- استحکام: می‌توانند نیروی جویدن را تحمل کنند.
- هزینه: ممکن است ارزانتر از کامپوزیت باشند.
مضرات آمالگام
- زیبایی ضعیف: آمالگام همرنگ دندان‌های طبیعی نیست.
- تخریب بیشتر ساختار دندان: اغلب بخش‌های سالم دندان باید برداشته شوند تا فضا به اندازه کافی بزرگ گردد و آمالگام را نگه دارد.
- تغییر رنگ: آمالگام می‌تواند هاله خاکستری را در اطراف ساختار دندان ایجاد کند.
- ترک‌ها و شکستگی‌ها: اگرچه همه دندان‌ها در حضور مایعات سرد و گرم منبسط و منقبض می‌شوند و در نهایت ممکن است باعث ترک خوردن یا شکستگی دندان شوند، اما مواد آمالگام، در مقایسه با سایر مواد پرکننده، ممکن است درجات انقباض و انبساط بیشتری داشته باشند که منجر به بروز ترک‌ها و شکستگی‌های بیشتر می‌شود.
- حساسیت: درصد کمی از بیماران، به حضور جیوه در آمالگام حساسیت دارند.
جیوه موجود در آمالگام مقدار کمی بخار جیوه آزاد می‌کند که توسط ریه‌ها استنشاق و جذب می‌شود. قرار گرفتن در معرض مقادیر بالای بخار جیوه، عوارض منفی روی مغز و کلیه‌ها دارد. تحقیقات ارتباطی را بین پرکننده‌های آمالگام و مشکلات سلامتی پیدا نکرده‌اند و سازمان غذا و دارو، این مواد را برای بزرگسالان و کودکان بالای 6 سال بی‌خطر در نظر می‌گیرد.
پر کردن دندان با کامپوزیت (رنگ دندان)
کامپوزیت با رنگ دندان منطبق می‌گردد و بنابراین در جایی که ظاهر طبیعی نیاز باشد، استفاده می‌گردد. مواد این پرکننده با هم ترکیب شده و به طور مستقیم در حفره دندان قرار گرفته و سفت می‌شوند. کامپوزیت‌ها ممکن است مواد مناسبی برای پرکردگی‌های بزرگ نباشند، زیرا ممکن است به مرور زمان، لب پر شده یا ساییده شوند. قهوه، چای یا تنباکو می‌توانند روی این مواد لکه بیاندازند و مانند دیگر پر کننده‌ها که معمولا بین 3 تا 10 سال ماندگاری دارند، نیستند.
مزایای کامپوزیت
- زیبایی: رنگ کامپوزیت می‌تواند بسیار شبیه به رنگ دندان‌های طبیعی شود. کامپوزیت‌ها به طور ویژه‌ای برای استفاده در دندان‌های جلویی یا دندان‌هایی که در معرض دید هستند، استفاده می‌شوند.
- اتصال به ساختار دندان: کامپوزیت از نظر میکرومکانیکی به ساختار دندان متصل شده و پشتیبانی بیشتری ایجاد می‌کند.
- تطبیق پذیری: علاوه بر استفاده به عنوان ماده پرکننده برای پوسیدگی، از پرکننده‌های کامپوزیت می‌توان برای ترمیم دندان‌های شکسته، لب پر یا ساییده شده نیز استفاده کرد.
- آماده سازی با حفظ دندان: گاهی در مقایسه با آمالگام، ساختار دندان کمتری در هنگام از بین بردن پوسیدگی و آماده شدن برای پر کردن نیاز است.
مضرات کامپوزیت‌ها
- ماندگاری پایین: کامپوزیت زودتر از آمالگام فرسوده می‌شود (کامپوزیت حداقل پنج سال و آمالگام حداقل 10 تا 15 ماندگاری دارند). علاوه بر این، ممکن است به اندازه پرکننده آمالگام در فشار جویدن، به ویژه در صورت استفاده برای حفره های بزرگ، دوام نیاورد.
- افزایش زمان کار روی دندان: فرایند قرار دادن مواد کامپوزیت نسبت به قرار دادن آمالگام بیست دقیقه بیشتر زمان می‌برد.
- مراجعه بیشتر: اگر کامپوزیت برای اینله یا آنله کردن استفاده شود. بیش از یک جلسه درمانی ممکن است نیاز باشد.
- لب پر شدن: بسته به موقعیت، مواد کامپوزیت می‌توانند از دندان جدا شوند.
- هزینه: پرکننده‌های کامپوزیتی ممکن است دو برابر آمالگام هزینه داشته باشند.
علاوه‌بر پرکننده‌های کامپوزیتی که همرنگ دندان هستند، دو نوع دیگر از پرکننده‌ها به نام سرامیکی و گلس آینومری، وجود دارند که همرنگ دندان هستند.
پر کردن دندان با طلا
این پرکننده‌ها در لابراتوار تهیه می‌شوند و سپس روی دندان چسبانده می‌شوند. بافت لثه به خوبی اینله طلا را تحمل کرده و ممکن است بیش از 20 سال دوام بیاورد. به همین دلیل، بسیاری از دندانپزشکان، طلا را بهترین مواد پرکردن دندان در نظر می‌گیرند. با این حال، اغلب گرانترین گزینه بوده و برای قرار دادن آن نیاز به چندین جلسه درمان است.
مزایا و هزینه پرکردگی طلا
دوام: حداقل 10 تا 15 سال و معمولا بیشتر دوام دارند، خوردگی در آنها ایجاد نمی‌شود.
استقامت: می‌توانند نیروی جویدن را تحمل کنند.
زیبایی: برخی بیمارن از ظاهر طلا بیش از ظاهر نقره‌ای آمالگام لذت می‌برند.
مضرات و هزینه پرکردگی طلا
- هزینه: هزینه طلا بیش از موارد دیگر است. هزینه این ماده تا 10 برابر بیشتر از آمالگام است.
- جلسات درمانی اضافی: برای قرار دادن آنها حداقل به دو جلسه نیاز است.
- شوک ناگهانی (گالوانیک): قرار دادن پرکننده طلایی بلافاصله بعد از آمالگام ممکن است باعث ایجاد درد شدید (شک گالوانیک) گردد. ارتباط بین فلز و نقره باعث ایجاد جریان برق می‌گردد. با این حال، این رویداد نادر است.
- زیبایی: برخی بیمارن پرکننده‌های رنگی را دوست ندارند و پرکنندهای هم رنگ دندان را ترجیح می‌دهند.
انواع پرکردگی‌ها
پر کردن دندان با سرامیک
این پرکننده‌ها اغلب سرامیکی هستند و در مقابل لکه مقاوم‌تر از کامپوزیت‌ها می‌باشند. این مواد معمولا بیش از 15 سال ماندگار هستند و به اندازه طلا هزینه دارند.
پر کردن دندان با ذرات شیشه مانند
از اکریلیک و انواع خاصی از مواد شیشه‌ای ساخته شده است. این مواد اغلب برای پرکردن زیر خط لثه‌ها و دندان‌های کودکان خردسال استفاده می‌شوند با این حال همچنان نیاز به تراشیدن دارند. این مواد گلس آینومر، فلوراید آزاد می‌کند که می‌توانند از دندان در مقابل پوسیدگی بیشتر محافظت کنند. با این حال، این مواد ضعیف‌تر از کامپوزیت می‌باشند و مستعد ساییدگی و شکستگی هستند. گلس آینومر معمولا پنج سال یا کمتر ماندگار است و هزینه آن قابل مقایسه با کامپوزیت می‌باشد. جدیدترین آنها در هنگام قرار گرفتن در دندان، ماندگاری بهتری دارند و همانند کامپوزیت هستند.
چه زمانی پر کردن دندان لازم است؟
دندان‌های شکسته، لب پر یا ترک خورده برای پرکردن مناسب هستند. گاهی پوسیدگی معمولی دندان می‌تواند باعث تخریب آن شود. اگر دندان قروچه می‌کنید، مواد اسیدی زیادی در رژیم غذایی خود دارید یا زیاد مسواک می‌زنید، ممکن است حساسیت دندانی پیدا کنید و این امر احتمالا باعث می‌شود نیاز به پرکردن دندان داشته باشید.
فقط دندانپزشک می‌تواند تشخیص دهد که آیا حفره دندان شما نیاز به پرکردن دارد یا خیر. در طی معاینه، دندانپزشک از آینه‌ای کوچک برای معاینه سطوح دندان‌ها استفاده می‌کند.
هر چیزی که غیر طبیعی باشد، با تجهیزات خاصی به دقت معاینه می‌شود. نوع درمانی که دندانپزشک انتخاب می‌کند به وسعت آسیبی که پوسیدگی ایجاد کرده است، بستگی دارد. به منظور انتخاب بهترین پرکننده برای شما، در ابتدا دندانپزشک باید وسعت، موقعیت پوسیدگی (آسیا، نیش یا جلویی)، نوع و هزینه مواد پرکننده که برای شما موثر است و نوع مشکلی که نیاز دارید آن را درمان کنید (دندان شکسته یا حفره دندانی) را بررسی کند. فقط توجه کنید که پرکردن دندان نمی‌تواند دندانی که حفره بزرگی دارد یا مینا یا عاج دندان کافی ندارد را حفظ کند.
مراحل پر کردن دندان چگونه است؟
در اینجا مراحل مربوط به پر کردن دندان بیان می‌شوند:
- بی حسی: در ابتدا ناحیه مورد نظر بی‌حس می‌شود. دندانپزشک بی‌حسی موضعی را به لثه تزریق می‌کند تا در هنگام پر کردن دندان مورد نظر، در اطراف آن درد حس نشود.
- تراشیدن: سپس، دندانپزشک معمولا از مته برای برداشتن مواد پوسیده دندان استفاده می‌کند، زیرا اگر مواد پرکننده روی پوسیدگی قرار گیرند، به دندان نمی‌چسبند. دندانپزشک ممکن است از لیزر یا تجهیزات ابریژن نیز استفاده کند.
- جستجو و آزمایش: سپس، دندانپزشک باید دندان مورد نظر یا حفره را تست کند تا مطمئن شود تمام مواد پوسیده، برداشته شده‌اند. زمانی که فقط بخش‌های سالم دندان باقی ماند، دندانپزشک فضای خالی را برای پرکردن آماده می‌کند.
- تمیز کردن: اولین چیزی که دندانپزشک باید انجام دهد، تمیز کردن فضای مورد نظر برای پرکردن دندان است. این کار به خاطر حذف باکتری‌ها و مواد باقی مانده در حفره یا تکه‌های دندان آسیب دیده است. از شما می‌خواهند که مواد را به بیرون از دهان منتقل کنید تا از عفونت سیستم گوارشی یا ورود عفونت به جریان خون جلوگیری شود.
- آسترگذاری: اگر پوسیدگی دندان به ریشه رسیده باشد، عصب دندان باید برای پیشگیری از التهاب محافظت گردد. در این موارد، دندانپزشک ممکن است آستری از جنس کامپوزیت یا گلس آینومر قرار دهد که نقش محافظت از عصب در برابر تماس را ایفا می‌کنند. اگر عصب ملتهب شده باشد، عصب کشی باید انجام شود و احتمالا دندان تراشیده شده و روکش (تاج دندان) روی آن قرار گیرد.
- پرکردن: بعد از اینکه این ناحیه به خوبی تمیز شد، پرکننده داخل دندان قرار می‌گیرد. گاهی، نوری به پرکننده تابانده می‌شود تا آن را سریعتر سفت کند، این کار به مواد پرکننده بستگی دارد. احتمالا باید کاغذی زبر یا سمباده را گاز بگیرید تا مواد پرکننده یکنواخت گردند. بعد از اینکه پرکننده داخل دندان قرار گرفت، دندانپزشک دندان را صیقل داده و کار را به اتمام می‌رساند.
در صورتی که دندانپزشک پرکننده‌های همرنگ دندان را استفاده کرده باشد، مراحل تکمیلی انجام می‌گردند (این مراحل فقط برای پرکننده‌های کامپوزیتی است):
- کاربرد پرکردگی چند لایه: پس از برداشتن قسمت‌های پوسیده دندان و پاکسازی ناحیه مورد نظر، مواد همرنگ دندان به صورت لایه لایه قرار می‌گیرند. این کار بیرون نریختن راحت مواد پرکننده را تضمین می‌کند.
- نوردرمانی مخصوص: نور مخصوص ذکر شده به کامپوزیت تابیده می‌شود تا پس از قرار گرفتن هر لایه، پرکننده سفت یا سخت شود. بنابراین بعد از هر لایه، نور مجددا تابیده می‌شود.
- شکل دادن به پرکردگی رزین کامپوزیت: پس از اینکه در نهایت تمام فرآیند چند لایه انجام شد، دندانپزشک از وسایل خود برای دستکاری مواد کامپوزیت و ایجاد شکل مناسب استفاده می‌کند.
- تراشیدن مواد اضافی: ممکن است از مته، کاغذ زبر یا سمباده برای تراشیدن مواد اضافی استفاده گردد. از شما خواسته می‌شود که دندان‌ها را روی هم بگذارید و ببینید که آیا حالت دندان‌ها نسبت به قبل از پرکردن آنها تفاوتی کرده است یا خیر.
- صیقل دادن و اتمام کار: فرآیند نهایی ترمیم، اغلب شامل صیقل دادن پرکننده همرنگ دندان است تا با بقیه مینای دندان مطابقت داشته باشد و در نهایت همه چیز عملاً نامرئی می‌باشد.
مراقبت‌های بعد از پر کردن دندان
تقریبا بعد از پر کردن دندان، خوردن غذا به صورت طبیعی بی‌خطر است. اما، توجه کنید که اگر بی‌حسی موضعی تزریق کرده‌اید با سمت بی‌حس صورت خود غذا را نجوید. زمانی که دهان یا قسمتی از آن بی‌حس است، احتمال گاز گرفتن لب و زبان بیشتر می‌شود. مراقب نوشیدنی‌های داغ باشید، زیرا به خاطر ماده بی‌حسی نمی‌توانید داغی مایع را حس کنید و ممکن است خود را بسوزانید.
اگر پرکردگی شما عمیق است، ممکن است احساس درد در ناحیه ملتهب ادامه یابد. این حس باید در عرض چند روز رفع شود، زیرا التهاب کاهش می‌یابد. اگر درد ادامه داشت، لطفا با یکی از دندانپزشکان ما مشورت کنید. توجه کنید که رژیم غذایی سالم، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم، معاینه و نظافت شش ماهه دندان‌ها می‌توانند به کاهش احتمال ایجاد پوسیدگی دندان در آینده کمک کنند.
خطرات و عوارض احتمالی
احتمال بروز عوارض در پرکردن دندان‌ها، به جز پرکردگی‌های آمالگام نقره، بسیار کم است. آمالگام‌های نقره به خاطر نگرانی در مورد ایجاد حساسیت به جیوه موجود در آمالگام مورد بحث هستند. جیوه با برخی از بیماری‌ها مانند آلزایمر در ارتباط است. با این حال، دندانپزشکان بیان کرده‌اند که زمانی که آمالگام با نقره، روی، قلع یا مس ترکیب می‌شود، نتیجه بدست آمده، آلیاژی پایدار است که به مدت صدها سال برای پرکردن دندان به کار می‌رود. اگرچه این احتمالات از نظر علمی ثابت نشده‌اند، اما سازمان غذا و دارو در مورد خطرات احتمالی استفاده از جیوه به ویژه برای زنان باردار، افراد بیمار و افرادی که به طور طبیعی مقدار جیوه بالاتری در سیستم بدنی خود دارند، هشدار داده است. اما این خطرات می‌توانند به راحتی، با در نظر گرفتن دیگر گزینه‌ها و مشورت با متخصص رفع شوند.
برخی از علائم هشدار دهنده نیز وجود دارند که باید پس از پر کردن دندان به آنها توجه کنید. اگرچه، بعد از درمان، احساس مقداری درد و حساسیت طبیعی است، اما اگر این علائم بیش از دو تا چهار هفته طول کشیدند، باید به دندانپزشک مراجعه کنید.
اگر دندان را پر نکنید، چه اتفاقی می‌افتد؟
چه اتفاقی می‌افتد اگر دندان را پر نکنید؟ زمانی که پوسیدگی دندان را خراب می‌کند، از بین رفتن مینای دندان قابل جبران نیست. اگر خرابی دندان درمان نشود، پوسیدگی می‌تواند گسترش یافته، بدتر شود و بخش‌های سالم دندان را خراب کند و اگر پوسیدگی زمان کافی داشته باشد، دندانپزشک نمی‌تواند با روش‌های مرسوم پرکردن دندان، آن را ترمیم کند.
- عصب کشی: اگر پوسیدگی به محفظه مغز دندان، جایی که عصب و رگ‌های خونی هستند، رسید، باکتری‌ها مغز دندان را عفونی و تحریک خواهند کرد. در نهایت، این امر منجر به آبسه می‌شود که یک ناحیه از بافت‌های متورم حاوی چرک است و بسیار دردناک می‌باشد. این حالت را نمی‌توان با پرکردن معمولی ترمیم کرد. در این مرحله، دندانپزشک برای حفظ دندان شما، نیاز به عصب کشی دارد. پالپ یا مغز دندان عفونی شده برداشته می‌شود، داخل دندان تمیز شده و دندان بسته می‌گردد. به عنوان مرحله نهایی و محافظتی، این دندان باید با روکش پوشیده شود.
- کشیدن دندان: اگر زمان به اندازه کافی باشد، پوسیدگی دندان را خراب کرده و ممکن است به طور کامل آن را از بین ببرد. در این صورت، عصب کشی قادر به حفظ دندان نیست. دندانپزشک نیاز به کشیدن دندان و جایگزین کردن آن با ایمپلنت یا بریج دارد.
ماندگاری پر کردن دندان چقدر است و چه موقع احتیاج به جایگزینی دارد؟
معمولا پرکردگی حدود 7 تا 20 سال ماندگار است، اما این مورد به محل پرکردن دندان، اندازه و بهداشت دهان و دندان شما بستگی دارد. پرکردن دندان استرس زیادی به همراه دارد. هر بار که چیزی می‌جوید، پرکردگی دندان در خطر است. دلایل مهمی برای نیاز به تعویض پرکردگی دندان وجود دارد.
- ساییدگی و ترک خوردگی طبیعی: فشار مداوم جویدن، دندان قروچه یا فشار دادن دندان‌ها می‌تواند باعث ساییدگی، ترک خوردن و لب پر شدن پرکردگی دندان شود. اگرچه ممکن است قادر به دیدن ساییدگی دندان پر شده نباشید، اما دندانپزشک می‌تواند ضعف ترمیم دندان را در طی جلسه معاینه همیشگی خود تشخیص دهد.
- پرکردن دندان جوابگو نیست و خرابی بیشتر می‌شود: اگر فضای بسته بین مینای دندان و پرکننده دندان از بین برود، ذرات غذا و باکتری‌های مسبب پوسیدگی می‌توانند زیر پرکردگی فعال شوند. سپس احتمال ایجاد پوسیدگی در دندان ایجاد می‌گردد. پوسیدگی که درمان نشده است، می‌تواند به عفونت پالپ دندان تبدیل شود و ممکن است باعث ایجاد آبسه دندان گردد.
- پرکردگی و یا پوسیدگی بزرگ است: اگر پرکردگی بزرگ باشد یا پوسیدگی مجدد شدید باشد، احتمالا ساختار کافی برای پشتیبانی از تعویض پرکردگی وجود نداشته باشد. در این موارد، دندانپزشک ممکن است نیاز به تعویض پرکننده دندان با روکش داشته باشد.
هزینه پر کردن دندان چقدر است؟
عوامل مهمی در تعیین هزینه کلی پر کردن دندان وجود دارند. نوع روش و مواد نیز در قیمت گذاری متفاوت می‌باشند. شرایط هر دندان نیز احتیاج به مقدار متفاوتی از محصول و روش‌های متفاوت دارد. جدا از تمامی موارد بالا، موقعیت جغرافیایی کلینیکی که انتخاب می‌کنید و مهارت دندانپزشک، در تعیین هزینه پرکردن دندان‌ها تاثیر می‌گذارد.
سوالات پرتکرار
آیا پر کردن دندان دردناک است؟
خیر. دندانپزشک ناحیه مورد نظر را بی حس کرده و قبل از تزریق بی‌حسی موضعی (که به لیدوکائین معروف است) از ژل بی‌حسی استفاده می‌کند. ممکن است مقداری سوزش حس کنید، اما این واکنش به خاطر مسدود کردن پیام‌های عصبی توسط بی‌حسی موضعی به منظور متوقف کردن درد است.
پر کردن دندان چقدر زمان می‌برد؟
زمان متوسط پر کردن دندان از 20 دقیقه تا 1 ساعت است.
به چه دلیل پرکردگی جدید می‌افتد؟
پرکردگی‌های جدیدی که می‌افتند احتمالا به خاطر آماده سازی نامناسب حفره، آلودگی در آماده سازی قبل از قرار دادن مواد ترمیم یا شکستگی مواد ترمیم به خاطر گاز زدن و جویدن چیزی است. ترمیم‌های قدیمی معمولا به خاطر پوسیدگی یا شکستگی دندان باقی مانده از بین می‌روند.
آیا پرکردن دندان برای بانوان باردار خطرناک است؟
پرکردن دندان‌ها در طی دوره بارداری بی‌خطر است. اگر حفره‌ای در دندان خود دارید که نیاز به پر کردن دارد، ممکن است انجام آن را به ماه دو یا سوم بارداری موکول کنید؛ زیرا احتمال بروز حالت تهوع معمولا برطرف شده است.
پرکردن دندان چند بار می‌تواند تکرار شود؟
هیچ تعدادی برای تعویض پرکردگی دندان وجود ندارد. دندانپزشکان معمولا تعویض پرکردگی دندان را بعد از بزرگ شدن حفره دندان انجام نمی‌دهند. زمانی که بیش از مواد دندان، ماده پرکردنی قرار می‌گیرد، دندان دیگر استقامت کافی برای نگه داشتن پرکردگی را ندارد.
دندانپزشک چند حفره را در یک جلسه می‌تواند پر کند؟
اکثر دندانپزشکان بیش از 4 بار در هر جلسه دندان پر نمی‌کنند.
چه اتفاقی می‌افتد اگر پرکردگی را قورت بدهید؟
بلعیدن پر کردگی معمولا به طور بی ضرری از سیستم گوارش بدن دفع می‌گردد. با این حال ورود آن به سیستم تنفسی می‌تواند باعث ایجاد عفونت‌ها و عوارض جدی در این سیستم شود.
آیا غذا می‌تواند به زیر پرکردگی دندان برود؟
اگر فضای بسته بین پرکردگی و مینای دندان از بین برود، باکتری‌های مسبب پوسیدگی و ذرات غذا می‌توانند به زیر مواد پرکردگی نفوذ کنند.
بعد از پرکردن دندان چقدر طول می‌کشد تا حس صورت برگردد؟
برای موردی مثل پر کردن دندان، بی‌حسی موضعی باید در عرض 1 تا 3 ساعت رفع شود. هنگامی که بی‌حسی از بین می‌رود، ممکن است جویدن، صحبت کردن یا حتی لبخند زدن مقداری دشوار باشد.
چرا در اطراف پرکردگی دندان احساس درد می‌کنم؟
چندین دلیل برای اینکه چرا بعد از پرکردن دندان، درد دارید وجود دارد. هر کدام دلیل متفاوتی دارند.
- درد در هنگام گاز زدن: پرکردن دندان در گاز زدن اختلال ایجاد می‌کند. به دندانپزشک مراجعه کنید و بگویید پرکردگی را تغییر شکل بدهند.
- درد در هنگام لمس کردن دندان‌ها: درد احتمالا به خاطر لمس دو سطح فلزی به هم است. این درد باید خود به خود و در مدت زمان کوتاه رفع گردد.
- دندان درد: اگر پوسیدگی خیلی عمیق و در مغز دندان باشد، این درد ممکن است ایجاد گردد.
- درد دندان جانبی: درد دندان جانبی، درد یا حساسیتی است که در دندان‌های کناری دندان پرکرده ایجاد می‌شود. مشکل از دندان‌های شما نیست. دندان پرکرده، سیگنال درد را به دیگر دندان‌ها منتقل می‌کند.
