ایمپلنت دندان چیست؟ انواع، ماندگاری و هزینه

کاندیدای مناسب ایمپلنت دندان

در بیشتر موارد، هر فردی که به اندازه کافی سالم باشد تا تحت عمل جراحی معمولی کشیدن دندان یا جراحی دهان قرار گیرد، می‌تواند ایمپلنت دندان نیز انجام دهد. نکته اینجاست که بیماران باید لثه‌های سالم و استخوان فک کافی برای نگه داشتن ایمپلنت داشته باشند. حداقل سنی که فرد می‌تواند ایمپلنت دندان را انجام دهد 18 سالگی است، اما حتی 18 سالگی ممکن است خیلی زود باشد. در سن 18 سالگی، ممکن است بیمار هنوز در حال بلوغ باشد، به این معنی که فک ممکن است به رشد و تغییر ادامه دهد.

همچنین اگر بیمار به دلیل بیماری یا عدم وجود طولانی‌مدت دندان‌های طبیعی دچار کاهش حجم استخوانی قابل توجهی شده باشد (فکش تحلیل رفته باشد)، ممکن است استخوان فک کافی برای حمایت مناسب از ایمپلنت نداشته باشد. همچنین افراد مبتلا به دیابت نوع 1 یا 2 تا زمانی که بتوانند وضعیت خود را تحت نظر و تحت کنترل داشته باشند، همچنان می‌توانند ایمپلنت دندانی دریافت کنند.

به طور کلی، ایمپلنت دندان می‌تواند برای شما مناسب باشد اگر:

• یک یا چند دندان از دست رفته دارید.
• استخوان فک شما به رشد کامل رسیده است.
• استخوان فک کافی برای محکم کردن ایمپلنت‌ها دارید یا قادر به پیوند استخوان هستید.
• بافت‌های دهانی سالم دارید.
• بیماری خاصی که بر بهبود استخوان تأثیر بگذارد ندارید.
• نمی‌توانید یا مایل به استفاده از دندان مصنوعی نیستید.
• می‌خواهید گفتار خود را بهبود ببخشید.
• مایل به تعهد چند ماهه به این فرآیند هستند.
• تنباکو نمی‌کشید (سیگار و غیره).

آمادگی‌های لازم برای کاشت ایمپلنت

پس از معاینه دندان‌ها و سلامت کلی شما، دندانپزشک می‌تواند تشخیص دهد که آیا ایمپلنت‌های دندانی برای شما مناسب هستند یا خیر. دندانپزشک به خوبی مشکل دندانی شما را ارزیابی کرده و خواسته‌های شما را در ارزیابی خود در نظر می‌گیرد. او با آرامش تمام گزینه‌های درمانی روی میز را بررسی می‌کند و اگر ایمپلنت دندان واقعاً بهترین راه حل برای شما باشد، جلسه درمانی را تعیین می‌کند. دندانپزشک همچنین برنامه درمانی خود را همراه با برآورد هزینه به شما اطلاع می‌دهد. وی همچنین اطلاعاتی در مورد شیوه کاشت ایمپلنت و در صورت نیاز داروهای مصرفی را به شما خواهد گفت. باید بدانید که قبل از آنکه کاشت ایمپلنت انجام شود، ابتدا باید هر گونه مشکل زمینه‌ای بهداشت دهان و دندان را مدیریت کرد. چراکه مسائل رایج مانند پوسیدگی دندان و بیماری لثه می‌توانند درمان را کم اثر کند. اگر هم سیگاری هستید، دندانپزشک به شما توصیه می‌کند که سیگار را ترک کنید، زیرا سیگاری‌ها در مقایسه با غیرسیگاری‌ها با خطر شکست بیشتری مواجه هستند. استعمال دخانیات می‌تواند روی استئواینتگراسیون، فرآیندی که در آن ایمپلنت دندانی به استخوان فک متصل می‌شود، تأثیر بگذارد. هنگامی که دندانپزشک شما دهان شما را برای درمان به اندازه کافی سالم تشخیص داد، ایمپلنت سفارشی شما می‌تواند انجام شود.

مراحل کاشت ایمپلنت

در طول جراحی برای قرار دادن ایمپلنت دندان، جراح، برشی در لثه ایجاد می‌کند تا استخوان فک شما نمایان شود. سپس سوراخ‌هایی در استخوان که در آن پست فلزی ایمپلنت دندان قرار می‌گیرد ایجاد می‌شود. از آنجایی که پست به عنوان ریشه دندان عمل می‌کند، در عمق استخوان کاشته می‌شود. در این مرحله، شما همچنان یک شکاف در جایی که دندان خود را از دست داده است خواهید داشت. در صورت نیاز می‌توان نوعی پروتز جزئی و موقت را برای حفظ ظاهر قرار داد. شما می‌توانید این دندان مصنوعی را برای تمیز کردن و هنگام خواب بردارید.

انتظار برای رشد استخوان

هنگامی که پست فلزی ایمپلنت در استخوان فک شما قرار گرفت، استئواینتگراسیون (oss-ee-oh-in-tuh-GRAY-shun) شروع می‌شود. در طی این فرآیند، استخوان فک رشد کرده و با سطح ایمپلنت دندانی یکپارچه می‌شود. این فرآیند، که می‌تواند چندین ماه طول بکشد، به ایجاد یک پایه محکم برای ایمپلنت جدید شما کمک می‌کند، درست همانطور که ریشه‌ها برای دندان‌های طبیعی شما انجام می‌دهند.

قرار دادن اباتمنت

هنگامی که استئواینتگراسیون کامل شد، ممکن است برای قرار دادن اباتمنت (قطعه‌ای که در نهایت روکش دندان روی آن قرار می‌گیرد) به جراحی اضافی نیاز داشته باشید. این جراحی جزئی معمولاً با بی‌حسی موضعی در یک محیط سرپایی انجام می‌شود.

برای قرار دادن اباتمنت:

1. جراح شما لثه را مجدداً باز می‌کند تا ایمپلنت دندان نمایان شود.
2. اباتمنت به ایمپلنت دندان متصل می‌شود.
3. سپس بافت لثه در اطراف اباتمنت بسته می‌شود، اما نه روی آن.

در برخی موارد، اباتمنت به ستون فلزی ایمپلنت دندان در هنگام کاشت پست متصل می‌شود. این بدان معناست که نیازی به یک مرحله جراحی اضافی نخواهید داشت. با این حال، از آنجایی که اباتمنت از داخل لثه عبور می‌کند، زمانی که دهان خود را باز می‌کنید قابل مشاهده است، و تا زمانی که دندانپزشک شما پروتز دندان را کامل نکند، همینطور خواهد بود. برخی از افراد این ظاهر را دوست ندارند و ترجیح می‌دهند اباتمنت را در یک روش جداگانه قرار دهند. پس از قرار دادن اباتمنت، لثه‌های شما باید حدود دو هفته قبل از اینکه بتوان ایمپلنت را چسباند، بهبود یابد.

زمانی که پیوند استخوان مورد نیاز است

اگر استخوان فک شما به اندازه کافی ضخیم نیست یا خیلی نرم است، ممکن است قبل از انجام جراحی ایمپلنت دندان، نیاز به پیوند استخوان داشته باشید. این به این دلیل است که جویدن فشار زیادی بر استخوان شما وارد می‌کند و اگر نتواند از ایمپلنت پشتیبانی کند، جراحی احتمالاً با شکست مواجه می‌شود.

پیوند استخوان می‌تواند پایه محکم تری برای ایمپلنت ایجاد کند. چندین ماده پیوند استخوان وجود دارند که می‌توان از آن‌ها برای بازسازی استخوان فک استفاده کرد. گزینه‌ها ممکن است شامل یک پیوند استخوان طبیعی، مانند یک مکان دیگر در بدن شما، یا یک پیوند استخوان مصنوعی، مانند مواد جایگزین استخوانی باشد که می‌تواند ساختارهای حمایتی را برای رشد استخوان جدید فراهم کند. بنابراین با پزشک خود در مورد بهترین شیوه پیوند استخوان صحبت کنید. این را نیز در نظر داشته باشید که ممکن است چندین ماه طول بکشد تا استخوان پیوند شده برای حمایت از ایمپلنت دندان رشد کند. همچنین در برخی موارد، ممکن است فقط به پیوند استخوان جزئی نیاز داشته باشید که می‌تواند همزمان با جراحی ایمپلنت انجام شود. به طور کلی، وضعیت استخوان فک تعیین می‌کند که چگونه جراحی ایمپلنت را ادامه خواهید داد.

ساخت پروتز (تاج یا روکش دندان)

مرحله ساخت پروتز زمانی آغاز می‌شود که ایمپلنت به خوبی یکپارچه شود یا اطمینان معقولی از یکپارچه شدن آن داشته باشید. حتی در صورت جوش خوردن فک و اباتمنت در مدت زمان کم (کمتر از 3 ماه)، بسیاری از دندانپزشکان، تا زمانی که استئواینتگراسیون تایید شود، از روکش موقت استفاده خواهند کرد. مرحله ساخت روکش دندان، به دلیل ملاحظات بیومکانیکی، به ویژه زمانی که قرار است چندین دندان ایمپلنت شوند، به تخصص فنی برابر با جراحی نیاز دارد. دندانپزشک برای بازگرداندن یک بایت (یا اکلوژن) کاربردی، زیبایی لبخند و یکپارچگی ساختاری دندان‌ها تلاش می‌کند تا نیروهای ایمپلنت‌ها به طور مساوی توزیع شوند.

تعمیر پروتز

هنگامی که لثه‌های شما بهبود می‌یابند، ظاهر واقعی دندان‌های ایمپلنت شده و سایر دندان‌ها، نمایان خواهد شد. حال، از همین امر برای ساختن روکش استفاده می‌شود. تاج دندان را نمی‌توان تا زمانی که استخوان فک شما به اندازه کافی قوی باشد برای استفاده از دندان جدید قرار داد.

شما و دندانپزشک خود می‌توانید پروتزهای متحرک، ثابت یا ترکیبی از هر دو را انتخاب کنید:

• متحرک: این نوع مشابه پروتز متحرک معمولی است و می‌تواند پروتز جزئی یا کامل باشد. این نوع از روکش، شامل دندان‌های سفید مصنوعی است که توسط صمغ پلاستیکی صورتی احاطه شده است. روی یک قاب فلزی که به اباتمنت ایمپلنت متصل است نصب می‌شود و به طور ایمن در جای خود محکم می‌گردد. همچنین برای تعمیر یا تمیز کردن روزانه به راحتی می‌توان آن را جدا کرد.
• ثابت: در این نوع، دندان مصنوعی به طور دائم بر روی اباتمنت ایمپلنت، پیچ یا سیمان می‌شود. شما نمی‌توانید دندان را برای تمیز کردن یا هنگام خواب درآورید. بیشتر اوقات، هر تاج به ایمپلنت دندانی خود متصل می‌شود. با این حال، از آنجایی که ایمپلنت‌ها بسیار قوی هستند، اگر چندین دندان به هم متصل شوند، می‌توان آن‌ها را با یک ایمپلنت جایگزین کرد.

مراقبت‌های بعد از کاشت ایمپلنت دندان

چه جراحی ایمپلنت دندان را در یک مرحله یا چند مرحله انجام دهید، ممکن است برخی از ناراحتی‌های معمول مرتبط با هر نوع جراحی دندان را تجربه کنید، مانند:

• تورم لثه و صورت
• کبودی پوست و لثه‌ها
• درد در محل ایمپلنت
• خونریزی جزئی

ممکن است پس از جراحی ایمپلنت دندان به داروهای مسکن یا آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید. اگر تورم، درد یا هر مشکل دیگری در روزهای بعد از جراحی بدتر شد، با جراح خود تماس بگیرید.

در 24 ساعت اول پس از کاشت دندان، حتماً از خوردن غذاها و نوشیدنی‌های بیش از حد گرم یا سرد و نیز از نوشیدن با نی خودداری کنید. مهم‌تر از همه، فقط در 24 ساعت اول پس از انجام عمل ایمپلنت دندان، غذاهای نرم بخورید. به طور معمول، جراح شما از بخیه‌های قابل جذب استفاده می‌کند. اگر هم بخیه‌های شما قابل جذب نباشند، دندانپزشک آن‌ها را می‌کشد.

شما همچنین می‌توانید به روند درمان و ماندگاری هرچه بهتر دندان‌های طبیعی و ایمپلنت خود کمک کنید اگر:

• بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید: درست مانند دندان‌های طبیعی خود، ایمپلنت‌ها، دندان‌های مصنوعی و بافت لثه را تمیز نگه دارید. مسواک‌های طراحی شده ویژه‌ای وجود دارند که به تمیز کردن گوشه‌ها و شکاف‌های اطراف دندان‌ها، لثه‌ها و پایه‌های فلزی کمک می‌کنند.
• به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید: برای اطمینان از سلامت و عملکرد مناسب ایمپلنت‌های خود، به طور منظم برای معاینه به مطب دندانپزشکی بروید و توصیه‌های مربوط به تمیز کردن حرفه‌ای دهان و دندان را دنبال کنید.
• از عادات مضر خودداری کنید: اقلام سفت مانند یخ و آب نبات‌های سفت را نجوید که می‌توانند ایمپلنت، روکش یا دندان‌های طبیعی شما را بشکنند. از تنباکو و محصولات کافئین دار که باعث لکه دار شدن دندان می‌شوند نیز خودداری کنید. اگر هم دندان قروچه دارید، حتماً آن را درمان کنید.

نتایج ایمپلنت دندان

اکثر ایمپلنت‌های دندانی با موفقیت نصب می‌شوند. با این حال، گاهی اوقات، استخوان به اندازه کافی با ایمپلنت فلزی ترکیب نمی‌شود. برای مثال سیگار کشیدن ممکن است باعث شکست ایمپلنت و عوارض پس از شود. اگر استخوان به اندازه کافی جوش نخورد، ایمپلنت برداشته می‌شود، استخوان تمیز می‌شود و می‌توانید در حدود سه ماه دیگر این روش را دوباره امتحان کنید.

ماندگاری ایمپلنت دندان چقدر است؟

ایمپلنت دندان به عنوان راه حلی دائمی برای از دست دادن دندان طراحی شده است و می‌تواند بین 20 تا 30 سال دوام بیاورد. ایمپلنت‌های دندانی در صورت مراقبت مناسب، جایگزینی طولانی‌مدت برای دندان‌های از دست رفته یا آسیب دیده می‌شوند، اما شرایط یا موقعیت‌های متعددی وجود دارند که می‌توانند باعث آسیب زودرس به ایمپلنت شوند. بیمارانی که از دیابت یا سایر شرایط پزشکی زمینه‌ای موجود مانند سرطان رنج می‌برند، در معرض خطر بیشتری برای از کار افتادن ایمپلنت هستند. همانطور که قبلاً ذکر شد، ایمپلنت را باید از طریق مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم نگهداری کرد، زیرا لثه‌ها و دندان‌های مجاور هنوز آسیب پذیر هستند. بهداشت نامناسب دهان و دندان می‌تواند منجر به بیماری لثه شود که همچنین می‌تواند بر موفقیت ایمپلنت دندان تأثیر منفی بگذارد.

عوارض و معایب ایمپلنت دندان

• آسیب به دندان‌های طبیعی اطراف در هنگام کاشت ایمپلنت
• آسیب به بافت‌های اطراف در حین جراحی، مانند سوراخ شدن سینوس
• آسیب حین جراحی (به عنوان مثال، شکستگی استخوان فک اطراف)
• عملکرد ناکافی، مانند احساس اینکه دندان‌ها خوب روی هم چفت نمی‌شوند.
• احساس لق شدن دندان در محل ناشی از شل شدن پیچ اباتمنت
• شکستن بدنه ایمپلنت (شلی بدنه ایمپلنت):
  • به دلیل عفونت سیستمیک، که ممکن است در بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده بیشتر باشد.
  • به دلیل عفونت موضعی در استخوان و لثه که از ایمپلنت حمایت می‌کند.
  • به دلیل تأخیر در بهبودی که احتمال آن در بیماران سیگاری وجود دارد.
• مشکل در تمیز کردن لثه‌های اطراف ایمپلنت و در نتیجه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان
• بیماری پریودنتال درمان نشده
• بی‌حسی پس از جراحی به دلیل برخورد یا آسیب عصبی

همیشه به پزشکان و تکنسین‌های تصویربرداری، از وجود دندان ایمپلنت شده در دهان خود قبل از انجام هرگونه روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یا اشعه ایکس اطلاع دهید. ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند این تصاویر را مخدوش کنند یا در آن اختلال ایجاد کنند. FDA (سازمان غذا و دارو) از هیچ گونه عارضه نامطلوب گزارش شده در حین MRI یا اشعه ایکس با ایمپلنت دندان آگاه نیست.

هزینه ایمپلنت دندان چقدر است؟

هزینه‌ ایمپلنت دندان می‌تواند بر اساس میزان درمان مورد نیاز متفاوت باشد. شما می‌توانید یک دندان، چند دندان یا همه دندان‌های خود را با ایمپلنت جایگزین کنید. برای ایمپلنت‌های تک دندانی، هزینه‌های ایمپلنت مشابه گزینه‌های درمانی مانند بریج دندانی است. حال آنکه، برای ایمپلنت چند دندانی یا ترمیم‌های پیچیده‌تر، هزینه‌های شما معمولاً گران‌تر از سایر روش‌های جایگزینی دندان مانند پروتزهای متحرک یا بریج‌های ثابت روی دندان خواهد بود.

به طور کلی هزینه‌های ایمپلنت دندان می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد:

• تعداد دندان جایگزین شده (تک دندان در مقابل اکثر یا همه دندان‌ها)
• ترجیح شما برای جایگزینی دندان‌های متحرک در مقابل دندان‌های ثابت
• درمان مورد نیاز مانند پیوند استخوان یا بافت
• سلامت استخوان فک و لثه
• پوشش یا عدم پوشش بیمه

سوالات متداول

ایمپلنت دندان چقدر دردناک است؟

اکثر افرادی که ایمپلنت دندان دریافت کرده‌اند می‌گویند که درد بسیار کمی را حس کرده‌اند. می‌توان از بی‌حسی موضعی در طول عمل استفاده کرد و اکثر بیماران گزارش می‌دهند که ایمپلنت‌ها نسبت به کشیدن دندان درد کمتری دارند. پس از ایمپلنت دندان، درد خفیف را می‌توان با داروهای مسکن بدون نسخه مانند تیلنول یا موترین درمان کرد.

آیا ایمپلنت دندان ایمن است؟

ساختار ایمپلنت دندانی بر اساس استانداردهای اجماع بین المللی ارزیابی می‌شوند. به این صورت که، آزمایش زیست سازگاری، برای نشان دادن اینکه تماس بدنی با ایمپلنت باعث ایجاد عوارضی مانند تحریک یا واکنش آلرژیک نمی‌شود، بخشی از ارزیابی است که به اطمینان از ایمن بودن مواد موجود در ایمپلنت دندان کمک می‌کند و هنگام کاشت در افراد عوارض جانبی ایجاد نمی‌کند.

آیا ایمپلنت دندان می‌تواند پوسیده شود؟

خیر. از آنجا که تاج ترمیم شده با ایمپلنت یک ماده مصنوعی (نه طبیعی) است، نمی‌تواند پوسیده شود.

چه مدت پس از کشیدن دندان می‌توانید ایمپلنت انجام دهید؟

ایمپلنت، معمولاً دو یا سه ماه پس از کشیدن دندان انجام می‌شود. این زمان، به لثه‌های شما اجازه بهبودی لازم را می‌دهد. اگر عفونت دهانی دارید، قبل از کاشت ایمپلنت نیز باید برطرف شود.

آیا دیگران می‌توانند تشخیص دهند که فردی ایمپلنت دندانی دارد؟

هیچ کس هرگز نمی‌تواند تشخیص دهد که شما یک ایمپلنت دندانی به جای دندان طبیعی خود دارید.

تفاوت بین دندان مصنوعی و ایمپلنت چیست؟

هزینه دندان مصنوعی کمتر از ایمپلنت است. دندان‌های مصنوعی را می‌توان برای بیمارانی که از دست دادن استخوان و لثه را تجربه کرده‌اند قرار داد (برخلاف ایمپلنت‌ها که باید به استخوان متصل شوند). همچنین روش نصب دندان مصنوعی غیرتهاجمی است. سوراخ کردن استخوان (بخشی از فرآیند ایمپلنت) برای دندان مصنوعی لازم نیست.

دلیل اصلی شکست ایمپلنت چیست؟

شکست زودهنگام ایمپلنت به دلیل عدم موفقیت در یکپارچگی استخوانی اولیه بین سطح ایمپلنت و استخوان اطراف است. عوامل اصلی ایجاد کننده آلودگی، عفونت، پری ایمپلنتیت، تروما در حین یا بعد از جراحی، درمان ناکافی و استفاده نادرست از دندان نیز، از سایر عوامل عدم موفقیت کاشت ایمپلنت هستند.

میزان موفقیت ایمپلنت چقدر است؟

مطالعات میزان موفقیت بیش از 94 درصد را برای فرآیند کاشت ایمپلنت نشان داده‌اند. علاوه بر این، ایمپلنت دندان، تنها گزینه جایگزینی دندان است که در واقع به تحریک رشد استخوان و جلوگیری از تحلیل استخوان کمک می‌کند. کاشت ایمپلنت دندان در اسرع وقت پس از از دست دادن دندان به جلوگیری از تحلیل استخوان در محل کمک می‌کند.

آیا لثه‌ها به ایمپلنت دندانی متصل می‌شوند؟

از آنجا که لثه‌ها از طریق رباط پریودنتال به ایمپلنت دندان نمی‌چسبند، اتصال ضعیفی بین لثه‌ها و ایمپلنت برقرار است.

چند دندان را می‌توان روی یک پایه ایمپلنت گذاشت؟

ایمپلنت به ندرت برای جایگزینی چندین دندان به تنهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما می‌توان آن را با دیگری ترکیب کرد و تا شش دندان را جایگزین کرد. بدان معناست که یک ایمپلنت به تنهایی می‌تواند حداکثر سه دندان مصنوعی را پشتیبانی کند.

چه زمانی برای کاشت ایمپلنت لیفت سینوس لازم است؟

کلید موفقیت ایمپلنت، کمیت و کیفیت استخوانی است که قرار است ایمپلنت در آن قرار گیرد. فک فوقانی پشت، یکی از سخت‌ ترین قسمت‌ها برای کاشت موفقیت آمیز ایمپلنت، به دلیل کمیت و کیفیت استخوان ناکافی و نزدیکی به سینوس می‌باشد. تقویت سینوس می‌تواند با لیفت کف سینوس و رشد استخوان برای قرار دادن ایمپلنت‌های دندانی، به اصلاح این مشکل کمک کند.